Summer holiday

23 januari, Happy new year guys! Of is het daar al te laat voor?

Ik kan niet omschrijven hoe snel de afgelopen zes weken zijn gegaan.. Sorry oma voor het lange wachten maar hier is dan eindelijk weer een nieuw verhaal!!

Op donderdag 20 december ben ik samen met mijn host family naar Hobart/Tasmania gevlogen voor de vakantie. De vader van mijn host mom woont hier en voor kerst was er een grote lunch georganiseerd voor de hele familie. Die vrijdag moesten mijn host parents nog wat werk doen voordat de vakantie echt kon beginnen. Ik ben met de kids naar een park gegaan. Na het park de auto vol gepakt, host dad opgehaald van zijn kantoor en door gereden naar ‘Coles bay’. Hier stond een huis van de opa en oma van mijn host mom midden in een national park. Aka de kangeroes kwamen langs je huis voorbij huppelen om even gedag te zeggen. Die zaterdag (22 december) ben ik in mijn eentje naar een uitzichtpunt gelopen waar je ‘wineglass bay’ kon zien. Echt prachtig!! Dit was goed te doen en het uitzicht was dan ook super mooi! Daarna de 384908 (oke ik weet niet precies hoeveel maar het waren er heel wat) trappen naar beneden gelopen om ook even het strand op te gaan van wineglass bay. De heenweg naar het strand was makkelijk want dat was de trap af. Maar de terugweg.. Oei oei dat was een goede workout kan ik je vertellen! Daarna even op de kinderen gepast. Het huis lag aan het strand dus makkelijker kan het niet. Rest van de dag ook daar op het strand geweest. Mijn host mom vertelde me dat ze hier ook altijd als klein meisje kwam en dat ze altijd een duik in het koude water namen na een hike. En ja tradities kan je niet zomaar verbreken, dus hup de bikini aan en een duik in het koude, hele koude, water. Zondag (23 december) heb ik na weet ik hoeveel weken kunnen uitslapen tot half 10. En dat voelde toch wel zo goed haha. Mijn host family was die ochtend een wandeling aan het maken dus ben ik mijn ochtend rustig begonnen met een boekje aan het strand. Die middag zou ik samen met mijn host mom de Mount Amos beklimmen. De ochtend lekker aan het strand gelegen en wat gezwommen met zijn allen. Ook waren er kleine kano’s en dan voel je je toch weer een beetje kind als je merkt hoeveel plezier je daar mee kan hebben. Het water was super helder dus dacht misschien zie ik wel wat mooie vissen. Iets meer naar het dieper gepaddeld totdat het toch behoorlijk zwart onder mij werd door alle planten. Stiekem toch een beetje kijken of ik wat zag totdat ik een grote zwarte vlek zag bewegen. Een rog!! Het enige wat ik dacht was omg please laat me niet omvallen in deze kano (het was een kinderkano en behoorlijk onstabiel). Maar geen zorgen mensen ik heb het overleeft. Om 1:00 pm klaar om de Mount Amos te beklimmen. Ik was er klaar voor, petje op, sneakers aan, sportoutfit en mijn waterfles. Ja uhm nee die konden we niet mee nemen want ik had mijn handen nodig om te klimmen. Hoezo dacht ik. Dat zal vast wel meevallen toch? Misschien dat ik soms mijn handen nodig heb om niet mijn evenwicht te verliezen maar echt klimmen zal het toch wel niet zijn?? Nou. Dat was het wel. En niet zo’n klein beetje ook. Aantal keer toch wel even gedacht van het is nu geen tijd om te stoppen met lopen want dan glij je naar beneden en god mag weten hoe je er dan uit komt te zien.. Maar hey we hebben het gehaald! En het uitzicht was adembenemend mooi!! En dan zit je daar. Op de top van Amos. En dan is het tijd om weer naar beneden te gaan.. en dat was misschien nog wel enger. Veel stukken waren heel glad dus letterlijk zittend naar beneden gegleden en proberen af te remmen met handen en voeten. Wat een avontuur. In 2,5 uur heen en terug voelde toch wel als een prestatie aangezien op het bordje stond dat de tocht 3 tot 5 uur zou duren. Bij thuiskomst uiteraard een duik in het koude water genomen. Maandag (24 december) terug gereden naar Hobart waar de voorbereidingen voor de kerstlunch in volle gang waren. Hier alles weer uitgepakt en verder rustige dag gehad. Wortels en melk voor de open haard gelegd voor de kerstman en zijn rendieren en snel slapen.

1^ste kerstdag:
Beetje uitgeslapen en klaargemaakt voor de dag. Eerst hadden we een ontbijt in een hotel met de rest van de familie en waar de cadeautjes aan elkaar gegeven werden. Dit was toch wel een bijzondere dag zo zonder je eigen familie maar wetende dat je nu ook bij deze familie hoort. Dit voelde heel bijzonder! ’s Ochtends heb ik tegen mezelf gezegd dat ik niet zou gaan huilen want het was een mooie dag maar toen ik ook een cadeautje kreeg van mijn host family en ze me vertelde hoe speciaal ik voor hun was kwamen de tranen toch wel. Missie mislukt haha. Gelukkig waren het tranen van geluk en besefte ik me weer hoe dankbaar ik ben voor het aangrijpen van deze kans en dat ik daar bij hun kerst mocht vieren. Na het ontbijt weer naar het huis gegaan en daar gewacht tot de rest van de familie kwam voor de lunch. Tasmanië staat bekend om het vele eten van vis en dat stond dan ook op het menu. Oesters, kreeft en garnalen. Nou heeft deze meid nog nooit in haar leven een oester of kreeft gehad dus was ik lichtelijk zenuwachtig dat ik, wanneer ik een oester zou proeven, dit netjes gezegd niet zo lekker zou vinden (AKWARD). Maar dit ging allemaal beter dan verwacht, sterker nog het was echt super lekker!! Zelfs nog even een kreeft in de pan gegooid. Na de lunch bleven we alleen nog over met het gezin van mijn host mom en kon het feest echt beginnen. De kinderen lagen in bed, iedereen was blij dat alles goed was gegaan de hele dag dus was het tijd voor wijn, een kampvuur en muziek. Denk dat de buren wat minder blij waren met dit gratis concert maargoed hè het is kerst.

2^de kerstdag/Boxing day:
Iedereen was lichtelijk brak en samen hebben we geholpen om alle troep van de dag ervoor op te ruimen. Daarna in de auto gestapt en op weg naar onze volgende bestemming garden island greek. Ook een prachtige plek aan het water. Dit huis was het tweede huis van de vader van mijn host mom. Ook hier was dezelfde traditie dat er elke dag een duik in het water genomen moest worden. Deze dagen hebben we rustig aan gedaan en voelde het echt als vakantie. De vader en stiefmoeder van mijn host mom en de ouders van mijn host dad kwamen daar ook nog langs wat super gezellig was! zondag (30 december) terug gereden naar Hobart want ik zou die avond terug vliegen voor oud en nieuw. In Hobart was er een ‘festival’ gaande met veel eten en als hoogtepunt de zeilboten die hier hun eindpunt hadden van de ‘Sydney to Hobart yacht race’. Hier de hele dag beetje rondgehangen en einde van de dag naar het vliegveld om terug te gaan naar Melbourne!

Mijn laatste dag van het jaar rustig doorgebracht in het zwembad in de tuin. Courtney was met haar family in de Gold coast dus helaas konden wij niets samen doen. Hele dag lekker in het zonnetje gelegen en ’s avonds naar een huisfeestje geweest. Ja het was leuk maar ik miste toch wel het gezellig samen zijn met vriendinnen in een tent bij het carbid schieten..

1 januari, Eerste dag van het nieuwe jaar. Ja en wat is een Nederlandse traditie?? JUIST, de Nieuwjaars duik! (klein geheimpje, ik heb dit zelf nog nooit gedaan want ja opzich is het best wel koud altijd op 1 januari in Nederland maar hier in Australië..) Op naar het strand samen met een Nederlandse jongen waar ze een Nieuwjaars duik georganiseerd hadden. We wisten niet zo goed waar het was totdat ik een waas van unox mutsen zag. Dat moest het wel zijn!! Samen met een paar honderd Nederlanders een duik genomen en daarna door naar een feestje met Nederlandse muziek. Wat een feest en een leuke manier om het nieuwe jaar te beginnen. Volgende dag vroeg uit bed en naar mijn host family in Sorrento gereden. Daar hebben ze een vakantiehuis en we zouden daar de aankomende twee weken verblijven. Dit voelde ook echt als vakantie en de dagen vlogen dan ook voorbij. Wanneer mijn host parents uit wilden voor een workout was ik bij de kinderen en daarna was ik vrij om te doen wat ik zelf wilde. Aan het einde van deze twee weken stond de Portsea Polo gepland. Ik zou die hele dag op de kinderen passen totdat mijn host mom me vertelde dat het misschien ook wel leuk was voor mij om daar heen te gaan. Zolang ik andere oppas kon regelen en misschien nog wel belangrijker een kaartje was ik vrij om te gaan. Iedereen opgetrommeld om te helpen voor kaartjes en oppas want zoiets hoef je geen tweede keer te zeggen. Twee dagen later hadden we alles geregeld en stonden we zaterdagmorgen om 10 uur op een boot met champagne in ons hand op weg naar de polo.. of we veel van de polo hebben gezien? Uhm tja de mensen waren gewoon te gezellig zou ik maar zeggen!

Na dit weekend was het tijd om weer terug naar Melbourne te gaan. Maar niet voor lang want dat weekend erop ben ik vier dagen naar Sydney geweest met Courtney.

We verbleven bij vrienden die op drie minuten lopen van Bondi Beach woonden, aka perfecte locatie! Vrijdag hele dag aan het strand gelegen in de zon. Helaas waren de rest van de dagen behoorlijk bewolkt maar gaf dat wel de mogelijkheid om dingen te ondernemen. Zaterdag zijn we naar het museum geweest wat super leuk was. In mijn hoofd bleef ik me maar afvragen waarom ik niet beter opgelet heb tijdens mijn kunst en cultuur lessen op de middelbare school.. Na het museum naar oprah house gelopen en daar drankje gedaan. ’s Avonds met een aantal vrienden uiteten geweest en daarna de club in. Jullie kunnen vast wel raden wat er die zondag aan de hand was. Juist, iedereen was brak. Toch naar het strand gegaan om een verfrissende duik te nemen en de rest van de dag vrij weinig gedaan. Maandag was onze laatste dag daar en we hadden de wekker vroeg gezet om van bondi beach naar brote beach te lopen wat een hele mooie route is. zo gezegd zo gedaan. Later die dag ben ik nog gaan zwemmen in het welbekende iceberg zwembad en was het zo weer tijd om de koffer te pakken, in de auto naar het vliegveld.

Terug naar het normale leven.

Deze week zijn de scholen weer begonnen en is alles weer zoals het was. Of eigenlijk.. Elke dag is weer anders hier wat maakt dat ik me nog steeds heel erg vermaak!!

Joejoe

Lang leve weekend!

New story!!

En toch blijft het elke keer weer lastig hoe je een nieuw verhaal begint. De vorige keer heb ik jullie verteld over de Melbourne cup carnival. Ja als ik daar aan terug denk verschijnt er weer een grote glimlach op mijn gezicht.

Na de paardenraces stond er niet veel bijzonders meer op de planning qua weekendjes weg of grote evenementen. Courtney en ik hebben het hier samen over gehad en ter verduidelijking vond mijn host dad dat ik ook snel weer wat plannen moest gaan maken want voordat ik het zou weten zou mijn tijd hier voorbij zijn.
Het weekend na de paardenraces zou mijn host family een weekendje naar opa en oma in Sydney gaan. Courtney zou dat weekend met haar host family naar Sorrento gaan om te werken. Het leek ons wel leuk om daar elkaar te ontmoeten en Elizabeth mee te nemen. (Elizabeth is een Canadees meisje die aan het backpacken was en die we hebben leren kennen in Byron Bay en op dat moment in Melbourne was). Maarja, allemaal leuk en aardig ik durfde niet zo goed te vragen of ik naar hun strandhuis mocht samen met iemand die hun niet kenden. Dus dat plan hadden we eigenlijk al vrij snel uit ons hoofd gezet. Tot ik ’s avonds thuis kwam en mijn host parents vroegen wat mijn weekendplannen waren. Waarom ging ik niet naar Sorrento toe! Het zou super lekker weer worden en ik had dan het hele huis voor mij alleen, kon ik mooi een vriendin meenemen. Nou wat een goed plan jongens! Alsof ze Courtney en mij gehoord hebben haha. Dus zo gezegd, zo gedaan!

Vrijdag Elizabeth opgehaald van het station en doorgereden naar Sorrento. We kwamen in het einde van de middag aan dus we hebben niet veel meer gedaan. Nog wel naar een paar strandjes gereden met prachtig uitzicht en daarna lekker naar huis avondeten maken. Courtney kwam ook gezellig langs en samen nog wat wijntjes gedaan en een film gekeken. De volgende dag moesten we namelijk al vroeg op want Elizabeth en ik gingen paardrijden!! Dus de wekker stond vroeg, snel een ontbijtje en hups in de auto. Ik mocht op Diesel, een heel groot en lief paard (erg boeiend om te weten. Not.). Er werd nadrukkelijk uitgelegd dat er tijdens de rit niet op de telefoon gekeken mocht worden want ze hadden vaak genoeg meegemaakt dat er een telefoon gevallen was en er een paard op ging staan. Zoveel zou het vast niet kwaad kunnen dacht ik, want die paarden lopen allemaal in een rijtje achter elkaar dus even stiekem hier en daar een foto gemaakt. Totdat papa me begon te facetimen, dat leek me een iets minder goed idee haha. De rit duurde twee uur en was echt ontzettend leuk. We zijn naar het strand gelopen door de duinen en stukje bos. Nadat we terugkwamen de paardjes bedankt en snel weer de auto in want we gingen verder naar de Peninsula hot springs! Hier hebben we de hele dag lekker rondgelopen, gebadderd en in de sauna’s gezeten. ’s Avonds kwamen Courtney, Ben en Romy langs en hebben we samen gegeten en drankjes gedronken. Een perfecte zaterdagavond aangezien er verder niet heeel veel qua uitgaansleven te doen is in Sorrento. Zondag allemaal behoorlijk brak maar gelukkig hadden we dan ook niet veel op de planning staan. We zijn lekker ergens gaan ontbijten in het zonnetje en daarna de bikini aan gedaan en lekker op het strand gelegen. We konden helaas niet de hele dag blijven want mijn host family had gevraagd of ik ze kon ophalen van het vliegveld. Tja wat zeg je dan na een weekend in hun huis te hebben gezeten.. Ik in ieder geval geen nee! Dus alles inpakken en op naar huis, in de andere auto en op naar het vliegveld waar ik twee uitgeputte ouders zag die de vreselijkste vlucht ooit hadden gehad omdat de kids alles behalve goed aan het luisteren waren (stiekem moest ik hier een beetje om lachen). Gelukkig was het bij thuiskomst meteen bedtijd en hoefde ik verder niets over te nemen. Heb ze maar een lekker kopje thee gemaakt om ze tot rust te laten komen haha.

22 november was het thanksgiving. Niet dat wij Nederlanders of Australiërs ook maar iets mee doen. Maaaar we hebben Courtney en die komt uit Amerika waar het zeker niet klein gevierd wordt! Haar host family heeft thanksgiving naar Melbourne gebracht en ik was uitgenodigd om ’s avonds aan te schuiven bij het diner. Verder hadden ze wat vrienden en family uitgenodigd en zaten we met zijn allen aan een prachtig gedekte tafel. Maar wat is thanksgiving nou eigenlijk. Op thanksgiving staan ze stil bij de dingen waar ze dankbaar voor zijn. Wat een timing, we gingen een rondje maken zodat iedereen kon vertellen waar hij/zij dankbaar voor was. Ik ben dankbaar voor het feit dat mijn ouders mij hebben gesteund om de keuze te maken om naar Australië te gaan en me nog steeds elke dag steunen. Ook ben ik ontzettend dankbaar voor de Koidl Family voor het kiezen van mij als hun au pair en er alles aan doen om mij thuis te voelen en me stimuleren om zoveel mogelijk uit mijn tijd te halen hier! Ook ben ik ontzettend dankbaar dat ik zoveel lieve en mooie mensen heb mogen leren kennen hier. Met in het bijzonder natuurlijk Courtney want dat is toch wel mijn beste vriendin hier geworden! Ik vind het ontzettend bijzonder dat twee mensen uit twee compleet andere continenten zo goed bevriend kunnen raken en voor altijd ook blijven!

Vrijdag 23 november, de dag dat Johnny 3 jaar is geworden! Big party!! Die dag ervoor ben ik de hele dag op pad geweest om wat leuke attributen te halen en natuurlijk niet te vergeten taart. Een jungle party welk 3 jarig kind wil dat nou niet?! Precies. Dus ’s ochtends iedereen de feestmuts op (jaa ook jij daddy Alex haha) en net zo lang happy birthday gezongen tot ze het niet meer aan konden horen. Klein foutje, er zat geen kaartje in het fototoestel.. byebye foto’s.. Gelukkig hebben we de herinneringen nog!

Dat weekend heb ik samen met Elizabeth de toerist uitgehangen en zijn we door Melbourne centrum gelopen. Op zoek naar de graffiti en Chinatown. Toevallig was er die avond ook een foodtruckfestival dus hebben we daar lekker gegeten. Zondag samen met Elizabeth en Courtney naar de film geweest ‘a star is born’. Iedereen vertelde ons dat we onze tissues niet moesten vergeten want we zouden zeker een traan laten. Die kwam er alleen bij mij niet hahah… En Linn jij weet nu precies wat ik bedoel als ik zeg dat me dat ergens aan doet denken. ’s Avonds nog met zijn allen ergens gaan eten want dat was de laatste dag dat Elizabeth in Melbourne was.

En voordat je het in de gaten hebt zit je alweer in de maand December… De tijd gaat zo ongelooflijk snel, wat natuurlijk een goed teken is! Omdat de maand December/Januari ontzettend druk gaan worden met werk hebben Courtney en ik nog snel een weekend weg gepland om de Great Ocean Road te zien. Dit is een route langs de kust met prachtige uitzichtpunten. Maar dit liep niet allemaal vlekkeloos hahaha.

We zouden samen met Ben en Romy twee dagen rijden, en dan kamperen op een kleine camping direct aan het strand. Nou dat klinkt niet zo moeilijk toch? Tentje mee, slaapzakje, eten en drinken konden we allemaal wel halen, alles in de auto en gaan. Maar neee wij zullen Courtney en Maudi niet zijn als dat allemaal zo makkelijk zou gaan haha. Eén dag van tevoren hadden we onze kampeerspullen. En nou hoor ik papa denken had dat nou eerder gedaan. Ja dat hadden we, alleen de mensen waarvan we de spullen zouden lenen stonden op het punt om te bevallen van hun eerste kind dus daar was behoorlijk wat stress in huis en dan wil je alles behalve pushen om een paar campingspullen. Maar gelukkig hadden we alles net op tijd. Ik had ook nog van de moeder van mijn host mom wat spulletjes kunnen regelen dus we waren er helemaal klaar voor. Zaterdagochtend zouden we om 7:00 vertrekken.
Zaterdagochtend 7:00, klaar om te gaan. Courtney haalde me op zodat Ben niet eerst heel Melbourne door hoefde te rijden. Ben ook mooi op tijd maar daar kwam wel even bij dat er een lampje brandde dus we konden niet met zijn auto. En oh já Romy wilde wel mee maar die was nu nog aan het sporten dus moesten we even wachten tot 10 uur. Tuuuuuurlijk doen we, geen probleem dan maar eerst ergens ontbijten. Tijdens het ontbijt grappen over dat we uiteindelijk toch alle spullen hadden voor het kamperen en er niet pas achter kwamen als we onze tenten op zouden zetten. Want Courtney en ik zouden een tent mee nemen. Uhm nee Court, jij had een tent dus ik hoefde die niet meer mee te nemen. Einde verhaal, we hadden maar één tweepersoons tent voor vier mensen. Okeee, laten we voordat we gaan ook maar even langs de Kmart gaan (winkel waar je alles hebt) om een tent te halen. Gelukkig had Romy ook een auto dus dat probleem was ook opgelost. Het heeft misschien allemaal even wat langer geduurd dan gepland maar hey, we hebben weekend, het was mooi weer, leuke mensen wat wil je nog meer?!
Na een tijdje te hebben gereden en ergens te zijn gestopt voor lunch leek het ons handig om de camping te boeken waar we die avonden zouden verblijven. Vol. Helemaal Vol. Uhm ja oké plan B, laten we maar naar de eerste de beste camping gaan die we zien zodat we nog tijd hebben om even te kunnen zwemmen met dit mooie weer. Aangekomen op een andere camping waren we allemaal niet zo enthousiast, dan maar weer een stuk terug rijden en naar een camping die we eerder zagen aan het strand. Gelukkig hadden ze daar nog een plekje voor ons en konden we ons verblijf opzetten. En dat zag er goed uit haha! Nog net even tijd om te zwemmen voordat het donker begon te worden in de lucht. Snel douchen en daarna konden we de helft van onze kampeerdingen opruimen want het begon te regenen. Gelukkig was er een kleine huisje waar we konden schuilen. Na de regen toch maar weer naar buiten gegaan en de hele avond spelletjes gespeeld en sterren gekeken. Tot een uur of 10 want toen begon het weer te druppelen. Laten we maar de tent in gaan en een keer slapen zodat we de zonsopgang kunnen kijken morgen.
Slapen ja.. Nou denk maar niet dat ik een oog dicht heb gedaan daar. Thuis vind ik het altijd fijn als het regent en je het zachte getik hoort op de ramen. Lekker rustgevend. Maar in een tent?!? Mijn god het was zoo hard, niemand zou hier rustig van worden. Dan was het daarnaast ook nog eens bloedheet in die tent en in een slaapzak wat natuurlijk altijd lekker ligt (ahum) en een matje die tot mijn knieën kwam want ja hè lange benen situatie. En als laatste was daar Courtney met haar bos haar op haar hoofd. Was ik eindelijk bijna in slaap draait ze zich om en voel ik al haar haar op mijn arm belanden. Ja we zitten in Australië dus het eerste waar ik aan dacht was de grootste spin die je je maar kan bedenken. Slapen?! Laat maar.. Die ochtend hoorde ik de wekker gaan voor de zonsopgang. Maar op de achtergrond ook de regen (ja nog steeds). Dus doei zonsopgang hopelijk kan ik nog een beetje slaap pakken. Uiteindelijk was iedereen om 7:00 ook al uit de tent en had niemand een oog dicht gedaan die nacht. Lang leve kamperen hahah. Maar goed het gaat uiteindelijk allemaal om de ervaring en de gezelligheid. Alles weer terug in de auto en opzoek naar ontbijt. We zouden eigenlijk gaan hiken die dag maar omdat het de hele nacht had geregend leek ons dat een minder goed plan. Of we dan weer terug naar huis zouden rijden? No way!! Ik had nog geen kangeroe of koala gezien en dan nog niet eens gesproken te hebben over de 12 apostelen. We kunnen nog lange niet naar huis! Gelukkig was de rest het me eens en ondanks dat het weer die dag niet zo mooi was als de zaterdag hebben we de hele dag nog mooi rondgereden en de 12 apostelen gezien CHECK.

Toen we terugkwamen bij Courtney ben ik daar nog even gebleven om de eerste kerstfilm van dit jaar te zien. Want ja het in tenslotte december nu!

De aankomende weken gaan erg vol zitten en het volgende verhaal zal hopelijk ergens eind januari zijn! 20 December vlieg ik namelijk met mijn host family naar Tasmania om daar kerst met de hele familie te vieren. Dan Vlieg ik weer terug om Oud en nieuw in Melbourne te vieren en rij ik 2 januari naar Sorrento omdat het zomervakantie is voor de kids en daar een deel van de vakantie door zullen brengen! Hoe en wat dat allemaal gaat verlopen ik ook een vraag voor mij maar daar zal ik jullie zo snel mogelijk van op de hoogte brengen haha!

Joejoe

Melbourne cup carnival

Mmh oke die plaspauze werd twee dagen.. Maar hey! Weer een nieuw verhaal! Ik ga jullie meenemen naar mijn ervaring met de Melbourne cup carnival en ik kan je nu al vertellen het was iets om nooit meer te vergeten!

Maar wat is nou eigenlijk die o zo bekende Melbourne cup carnival. Dat zal ik jullie even uitleggen haha. Op de eerste dinsdag van november vindt de grootste paardenrace van Melbourne plaats. Deze race wordt ook wel ‘’the race that stops a nation’’ genoemd. Iedereen in heel Australië legt zijn werk opzij om s’ middags naar de race te kijken op de televisie of ernaar te luisteren op de radio. Alle inwoners van de staat Victoria (waar wij wonen) hebben zelfs een officiële vrije dag. De kinderen hebben zelfs ook de maandag vrij en dus een weekend van vier dagen!

Mijn host mom had mij gevraagd of ik dat weekend met hun mee wilde naar hun huis in Sorrento waar ze van zaterdag tot dinsdag zouden blijven. Tuurlijk! Dus vrijdagavond iedereen en alles in de auto geladen op naar Sorrento. Zaterdag hadden we een BBQ en aan mij de taak om op mijn jongste host kid te passen. Iedereen in de auto op naar de BBQ. We kwamen aan in één van de mooiste huizen die ik ooit heb gezien met prachtig uitzicht over de zee. Een aantal vrienden van mijn host family kende ik al van een kinderfeestje, school, pre-school van de kinderen. Alle ouders lekker aan de champagne en kijken naar de races op de televisie en de kinderen lekker spelen. Prima werkdag dacht ik zo! Mijn host mom vroeg zich zelfs af waarom ik zelf niet aan de champagne zat. Uhm omdat ik aan het oppassen ben?? Neee onzin, hier heb je een glaasje champagne! Dus daar zat ik dan, in het zonnetje met een glas champagne in mijn hand te kijken hoe mijn host kid zichzelf heel goed aan het vermaken was. ’s Avonds niet meer veel gedaan en lekker vroeg naar bed gegaan.

Die zondag in de ochtend even opgepast zodat mijn host parents een wandeling konden maken. Daarna wezen ontbijten met Courtney die daar ook voor het weekend was met haar host family. Na het ontbijt nog even opgepast en de rest van de dag vrij. Ik ben naar een strand gelopen naar een uitkijkpunt wat echt prachtig was en daarna lekker op het strand gaan liggen een boekje lezen. In de avond naar Courtney gereden om samen pizza te eten en een film te kijken. Maandag moest ik de hele dag oppassen dus niet te laat gemaakt. Maandag is mijn host dad wel naar zijn werk gegaan dus was ik samen met mijn host mom en de kids. En die hadden behoorlijk wat energie kan ik je vertellen maar we hebben het allemaal overleefd haha. ’s Avonds gingen mijn host parents naar een etentje en ben ik dus thuis gebleven om op te passen. Lekker met een kopje thee en een dekentje op de bank een filmpje gekeken.

Die dinsdag hoefde ik alleen in de ochtend eventjes op te passen zodat mijn host parents konden sporten en was ik de rest van de dag vrij. Ondanks dat het regende die ochtend ben ik toch naar buiten gegaan om te sporten omdat hun allebei al hadden gesport en ik me onsportief voelde om niet te gaan haha. Daarna lekker wezen ontbijten en nog even rondgelopen in het stadje. ’s Middags naar huis gereden en dat was alweer het lange weekend. Of beter gezegd: de eerste dagen van de Melbourne cup carnival.

Omdat mijn host mom member is van de races had zij twee pasjes die ik ook mocht lenen om een dagje mee te maken van de races. Ik zou de zaterdag gaan. Zelf gingen zowel mijn host mom als host dad de donderdag. Mij werd gevraagd of ik wilde helpen die donderdag met spullen brengen. Ik had verder geen idee maar dacht ja waarom niet?!
Nou heb je op de races verschillende gedeeltes. Gedeeltes waar iedereen kan komen maar ook waar alleen ‘members’ kunnen komen. Er is zelfs een gedeelte ‘the nursery’ waar je je eigen stukje grond kan huren en je eigen spullen, drank en eten mee kan brengen en daar de hele dag door kan brengen met je vrienden en de race kan volgen via grote schermen. Iets wat mijn host mom dus ging doen en waarvoor ik ging helpen. Woensdagavond werd de hele auto volgeladen met kussens, drank, bloemen etc. voor die donderdag ‘’Oaks day’’. Aan mij de taak om de auto naar de Nursery te rijden en de auto uit te laden en weer terug te rijden. En ohja of ik die ochtend ook nog even langs de bloemist wilde gaan om drie vazen te vullen met bloemen. Klinkt simpel. Klein puntje, mijn host mom wist niet precies waar ik met de auto moest zijn, de sticker voor op de auto was die avond kwijt en ik moest die donderdag voor 10 uur alweer met de auto van het terrein af zijn. Maar ik hou wel van een beetje uitdaging dus ik ging er met volle moed tegenaan.

Die donderdagmorgen extra vroeg de wekker gezet want eerst moesten de kinderen natuurlijk klaargemaakt worden. Om half 8 in de auto op naar de bloemist. Kwam ik aan met mijn drie vazen om te vragen of ze die wilde vullen. Maar natuurlijk zei de bloemist, wanneer kom je ze vandaag ophalen? Uhm nu.. Daar schrok ze een beetje van haha. Al het personeel bij elkaar geroepen om snel die vazen te vullen zodat ik ze mee kon nemen. Bloemen: check! Snel adres ingevoerd van het terrein en vanaf daar maar verder zien hoe we er op komen en waar ik precies moest zijn. Google maps aan het werk gezet en die vertelde me dat ‘door de ochtend drukte’ ik om 9:15 zou arriveren. Oké dat gaat spannend worden want dan heb ik drie kwartier om alles uit te laden en netjes te maken om voor 10 uur weer van het terrein af te zijn. Er zou catering aanwezig zijn die mij zou helpen met uitladen dus dat stelde me enigszins gerust. Dus vol goede moet naar het terrein waar de mensen me heel goed hielpen gelukkig haha. De plek gevonden, maar waar was de catering?? Juist, die waren nergens te bekennen. Dus zelf maar begonnen met de auto uitladen. Toen ik alles klaar had kwamen de mensen van de catering aanlopen. Morning! Ja ook goede morgen en bedankt voor je hulp hè. Kwamen ze aan met allerlei vragen over hoe laat de rest kwam etc. etc. Daar kon ik natuurlijk geen antwoord op geven want ik kwam alleen maar om dit af te leveren. Ik wens jullie een fijne dag vandaag mensen want ik moet snel weer weg anders kom ik het terrein niet meer af! Dus snel even een fotootje gemaakt van het resultaat en die naar mijn host mom gestuurd en snel weer de auto in richting huis. Mijn host mom had mij uitgenodigd om, na het terugbrengen van de auto, ook even langs te komen voor een drankje. Tja waarom ook niet dacht ik!! Snel naar huis, snel omkleden en hups naar het treinstation. Of ik wist hoe ik daar moest komen met de trein? Nee niet echt.. Maar er liepen zoveel mannen in pak en vrouwen met de meest prachtige hoofddeksels op dat dit niet mis kon gaan. Eenmaal op het terrein was het een kwestie van bordjes volgen dus ook dat liep vlekkeloos! Aangekomen op de plek werd ik hartelijk ontvangen door mijn host mom en al haar vriendinnen wat echt super leuk was! En iedereen zag er zoo mooi uit. Ik kon daar de hele dag wel zitten en kijken naar hoe mooi iedereen was. Helaas kon ik niet zo lang blijven want ja ‘duty calls’. Zo zit je dus het ene moment tussen de glamour en de champagne en het andere moment op de bank paw patrol te kijken met de kids. Maar wat was het leuk! En wat ben ik mijn host family dankbaar dat ik de kans heb gekregen om dit mee te mogen maken!

Zelf zou ik zaterdag ‘stakes day’ de hele dag gaan. Ik kon de memberspas van mijn host mom gebruiken en ik kon een vriendin meenemen die de guest pas kon gebruiken. Helaas kon Courtney niet mee want die was die dag aan het werk op de races bij een catering bedrijf. Maar gelukkig heb ik hier meer mensen om mij heen en kon een Nederlandse au pair met me mee wat eigenlijk ook wel leuk was want dan hoefde ik me in ieder geval geen zorgen te maken over mijn Engels voor één dag. We zouden rond half 12 naar het terrein gaan omdat het nog wel een uur duurde voordat we er zouden zijn. Het was een super mooie dag met veel zon dus kon ik mijn nieuwe jurkje aan. Wiehoee! Aangekomen op het terrein zijn we de hele dag beetje rondgelopen, races kijken, drankjes gedaan en van het zonnetje genoten. Omdat mijn host mom dus member is kon ik met die pas overal naar binnen. Ook naar de zogenoemde ‘bird cage’ wat bekend staat om de vele beroemdheden die daar hun dag doorbrengen. Helaas kon de guest pas daar niet heen maar dit was mijn enige kans om een kijkje te kunnen nemen. Dus in mijn eentje een rondje gelopen door de ‘bird cage’ wat ook weer prachtig was. In plaats van de opgezette partytenten en parasols waren hier speciale ‘gebouwen’ neergezet van de grote merken zoals Lexus, Rolex en Elle. Helaas geen beroemdheden gespot en nergens naar binnen geweest want daar moest je toch wel echt persoonlijk voor uitgenodigd zijn en helaas dat was ik niet haha.

De Melbourne cup carnival. Die nemen we mee in mijn koffer vol herinneringen van Melbourne.

Moeilijk momentje

Story time!!

En ja dat is alweer een tijdje geleden. 5 weken om precies te zijn. Oeps.. er is dan ook zoveel gebeurt. En ik moet daarbij eerlijk zeggen dat, omdat er zoveel is gebeurt, ik ook even goed de tijd wilde nemen om dit allemaal in een verhaal te zetten. Dus hier zijn we dan. In mijn favoriete cafeetje met een wiebelende tafel (want die zoek ik op de één of andere manier altijd op vraag me niet hoe), en een kopje thee ready voor het typen van een nieuw verhaal.
In het vorige verhaal heb ik het gehad over alle avonturen in Byron bay. Daarna was het weer even tijd voor het 'normale' leven bestaande uit de wekker om 6:45, werken, sporten, koffie drinken, boodschappen doen, werken en slapen.
Zoals vele verhalen en avonturen gaan is het niet altijd alleen maar leuk en gezellig maar zitten er ook vaak moeilijke momenten en/of situaties bij. Zo ook bij mij..
Op zaterdag 20 oktober werd ik wakker met het bericht dat mijn allerliefste opa op 87 jarige leeftijd in liefde en vrede overleden is. Ja en dan zit je echt even aan de andere kant van de wereld en is dat toch wel heel ver weg van huis.. Dit allemaal was ontzettend emotioneel en moeilijk maar ben ik mij ook bewust geworden van de lieve mensen die ik hier om mij heen heb. Zo stond Courtney meteen in mijn huis om me te troosten en ook mijn host-family was er voor mij. Ze hadden dan ook nog net geen vliegticket voor me geboekt zodat ik even een weekje terug kon als ik dat graag wilde. Super super lief en daar ben ik ze ook zo ontzettend dankbaar voor allemaal . Ik heb er voor gekozen om toch hier te blijven met de gedachte dat ik het misschien wel te moeilijk zou krijgen om nog een keer afscheid te moeten nemen van iedereen (geloof mij, alleen op een vliegveld lopen met traanogen is niet echt een pretje ) . Gelukkig leven we in 2018 en is er veel mogelijk met technologie. Zo hebben we samen een manier bedacht zodat ik op de een of andere manier toch nog bij het afscheid kon zijn. Ik heb een filmpje opgenomen voor mijn lieve opa waarin ik hem bedank voor alle mooie herinneringen die ik van hem heb en hoe erg ik hem ga missen. Daarnaast kon ik de afscheidsdienst live volgen wat ik super bijzonder vond. Dit was heel emotioneel maar ik ben zo 'blij' dat dit mogelijk was! En oma ik weet dat je dit leest en ik wil even zeggen dat ik super veel van je hou en ik ontzettend trots op je ben . Daarnaast wil ik ook mijn lieve vriendinnetjes een dikke knuffel geven vanuit hier die bij het condoleren zijn geweest!!! YOU GUYS ARE THE BEST!

Dus ja die zaterdagochtend gaat zeker niet de boeken in als leuk en gezellig. Later die dag stond het concert van Kygo gepland en na een goed gesprek met thuis waren we tot de conclusie gekomen dat ik daar maar goed moest proosten op de liefste opa! En dat hebben we gedaan!!

Samen met Courtney (ofcourse wie anders ) gingen we ons klaarmaken en ze was dan ook de perfecte persoon om me op dat moment op te vrolijken en alles even te vergeten. Voordat we naar het concert zouden gaan zouden we nog snel even gaan eten bij de Mexicaan. Ja totdat we dus in tijdnood kwamen (dachten we). Op internet stond dat het om 6 uur zou beginnen met het voorprogramma en dan om 7 uur het hoofdoptreden. Dat hadden we even verkeerd maar dat wisten we op dat moment nog even niet haha. Dus snel een uber besteld die ons naar de locatie zou brengen. Kwamen we daar om 6:45 aan rennen naar binnen om nog snel drinken te halen voordat de opening begon want ja dat wil je niet missen. Het was buiten in een park maar dat was nog best een stukje rennen. Goed voor de conditie zullen we maar zeggen. 7:00 uur geen kygo, 7:30 geen kygo, 7:45 geen kygo.. dit was wel een beetje vreemd. Wij vragen aan mensen om ons hoe laat het nou begint want we snappen er niets meer van. Bleek dat het pas om 8:30 begon wisten wij veel. Maar goed we hadden in ieder geval wel onze drankjes en een goed plekje. En wat was het leuk!! En wat ging de tijd snel voorbij! Gelukkig hebben we de foto's nog haha. Zondag brak dag want ja we waren allebei goed brak.

Die week erop ging het 'gewone leven' weer verder en werd er weer gewerkt en gesport. Wel had ik nog een leuk uitje staan met Sue, één van de nanny's van het gezin. Ze voelt een beetje als mijn oma hier en ze is echt super lief en gezellig! Ze wilde me graag een dagje mee nemen om meer van Melbourne te laten zien dan de stad en Malvern (het gebied waar ik in woon). Dus die ochtend eerst nog even gewerkt en om 10:00 op weg naar de Yarra valley wat bekend staat om zijn wijngaarden. Nou tegen wijn zeg ik geen nee natuurlijk! Eerst naar een wijnproeverij gegaan in een super mooi gebied, daarna doorgereden naar een soort kaasboerderij om af te sluiten bij een andere wijnproeverij. Na deze bezoekjes zaten we te picknicken tussen de buitenlucht en kwam ik tot de conclusie dat ik in al die weken hier nog geen enkele kangoeroe of koala heb gezien. Ernstig. Dat kan natuurlijk niet zei Sue dus binnen één seconden zaten we in de auto om naar een sanctuary te rijden in de buurt. Voor mensen die niet weten wat een sanctuary is, het is een soort dierentuin waar de dieren in een veel betere leefomstandigheid hun leven doorbrengen. Daarmee bedoel ik dat de Kangeroeroes niet achter een hek zitten maar er alleen maar een stuk touw is wat ze gescheiden houdt van de mensen. Ik schrok me dan ook dood toen er een kangoeroe even het pad kwam oversteken om naar een ander gedeelte te springen. Maar dames en heren ik heb ze gezien hoor!! Kangoeroe: CHECK, koala: CHECK! En natuurlijk nog veel meer mooie dieren voordat we die vergeten! Wat een leuke dag was dit!

Dat weekend had ik niet zoveel plannen en Courtney ook niet. Mijn host-family bleef dat weekend thuis wat voor mij een reden was om dat niet te zijn haha (I love them but a weekend without kids is great). Zaterdag gingen Courtney en ik beginnen aan onze eerste echte hike hier genaamd 'the 1000 steps'. Wat letterlijk bestond uit 1000 traptreden. Aan het begin stond een tijd hoe lang je er over zou doen. Als echte topatleet was Courtney het daar niet mee eens en begon te sprinten. Ik als niet topatleet probeerde haar te volgen maar had me er na 100 treden wel bij neergelegd dat ik haar bovenaan wel weer zou zien. En het is zo oneerlijk haha, laat mij maar een aantal kilometer zwemmen, geen probleem. Maar lopen.. Moet je je voorstellen dat je hoofd eruit ziet als een tomaat, je ademhaling zo zwaar is als maar kan en diegene waar je mee bent springend en dansend die trap op gaat. Juist ja, niet echt helpend. Eenmaal boven hadden we een spectaculair uitzicht verwacht want ja je hebt net 1000 treden beklommen daar mag wel wat tegenover staan toch. Nou wat denk je.. Helemaal niets. Gewoon niets. Alleen bomen. Geen mooi uitzicht, geen mooi fotomomentje. Niets. Nou lekker dan. Sta je dan met je goede gedrag bovenaan. Wel weer een goede workout!! Terug naar huis en lekker eten besteld met als afsluiten een frozen yoghurt ijsje. Er waren een aantal vrienden in de stad die vroegen of we een drankje kwamen doen. Na lang overleg (want we wilden een rustig weekend) bedachten we ons dat het weinig kwaad kon om één drankje te doen. Dat drankje werden er iets meer en om 5:00 kwamen we thuis. Oeps. Die zondag had ik afgesproken met een Nederlandse au pair om in de stad te lunchen. Daar had ik in de ochtend nog niet zoveel zin in kan ik je vertellen haha. Maar goed we hebben er voor gekozen dus dit zijn de consequenties, dus hup snel onder de douche en klaarmaken voor een nieuwe dag. Toen ik in de stad was hadden ze (in totaal waren we met zijn 5en) bedacht om de Eureka tower op te gaan waarbij je een prachtig uitzicht hebt over de hele stad. Zo gezegd zo gedaan! En wat een prachtig uitzicht hadden we over de stad! Dat deed me weer even realiseren hoe gelukkig ik mijzelf mag prijzen dat ik hier mag zijn en dit avontuur aan het beleven ben!

En net als je denkt dat je daarna weer een 'normale' week tegemoet gaat heb je het mis. Maandagochtend was er lichte paniek in huize Koidl. De zondagavond was er een nieuwsbericht dat er een man overleden was aan een verkeerde airbag. Dezelfde airbag die in hun familie auto zat.. Ze hadden dan ook al een brief gekregen van de garage maar ze zouden gebeld worden voor een afspraak. Niet gebeurt. Omdat er waarschijnlijk een heleboel auto's waren met dit probleem waren ze bang dat het behoorlijk druk zou zijn bij de garage. Plan de campagne: Maudi jij brengt de auto naar de garage vandaag, jij bent jong en ziet er goed uit dus tegen jou zeggen ze vast geen nee. Uhm.. ja natuurlijk dat doen we even hahah. Dus hup snel mijn normale kleren aan (normaal loop ik er altijd bij in mn sportkleren of iets dergelijks want ja kids.. alles wordt vies of gaat kapot ) en hup in de auto naar de garage. Kan je je voorstellen dat ik als 22 jarige in een BMW X5 me lichtelijk ongemakkelijk voelde toen ik daar aan kwam met 'mijn' auto . Maar het is me gelukt! De auto zou diezelfde dag nog gemaakt worden en aan het einde van de dag kon ik hem weer ophalen. Top, Dankjewel!
In de tussentijd had ik nog een ander 'klusje' namelijk het uitzoeken van een nieuwe wasmachine. Ja, allemaal leuk en aardig maar als er iemand geen verstand heeft van een wasmachine ben ik het wel. Ik weet hoe ik moet wassen. Maar om nou een nieuwe uit te zoeken.. waar begin je.. Google natuurlijk. Zoeken en zoeken maar veel wijzer werd ik er niet van. Mijn plan was dan ook om dinsdag naar een winkel te gaan, informatie te vragen, dit doorgeven aan mijn host-parents en dan bestellen. Daar was mijn host-mom het niet helemaal mee eens. Zolang het een wasmachine was waarin je kasjmieren kleding mee kon wassen was het goed. Ik vertrouw je wel. Ja uh allemaal leuk en aardig maar zo'n wasmachine kost wel iets meer dan $100,- dus zo makkelijk was dat niet voor mij om een keuze te maken over iets wat behoorlijk wat geld kost om het maar zo te zeggen haha. Laten we maar eerst naar de winkel gaan. Samen met de verkoper uitgekomen op 2 wasmachines. Ik heb deze doorgestuurd naar mijn host-mom met een uitleg welke ik dacht dat beter was. Nog geen minuut later kreeg ik al bericht dat het goed was en ik die kon bestellen. Zo makkelijk kan het gaan mensen haha. Dag erna werd de wasmachine gebracht en was alles weer rustig in huize Koidl. De auto was weer veilig, de was kon weer gewassen worden, wat wil je nog meer?!

De volgende ervaring die ik met jullie wil delen gaat over de Melbourne cup week, de paardenraces. Maar Dat doe ik in een nieuw verhaal anders wordt het wel heel lang! Dus ik bestel nog een thee, neem een plaspauze en ga dan weer verder.

Joejoe

Byron bay

Joe! 

Het is alweer een tijdje geleden. Mijn laatste verhaal ging over mijn reis naar de Whitsundays. Bij Terugkomst ging het allemaal heel snel weer verder. Zondagavond weer thuis en maandag weer meteen aan het werk. Koffer uitpakken en wasjes draaien want de volgende vlucht was op woensdag 3 oktober naar de Gold coast om vanuit daar samen met Courtney verder te reizen naar Byron bay voor een gezellig weekendje weg. Zij was hier namelijk met haar host family en had de laatste paar dagen vrij. Dus tja waarom zou je daar geen gebruik van maken toch?!

Woensdag: Ik vloog woensdagavond en Courtney kwam me ophalen van het vliegveld. We zijn lekker uiteten geweest en daarna snel naar het appartement want het was al laat en de volgende ochtend zou vroeg worden aangezien Courtney nog een paar uurtjes haar host mom moest helpen. Dus ja, half zeven werden we wakker gemaakt door haar host kid die goedemorgen kwam zeggen.

Donderdag: Natuurlijk was dit helemaal niet erg want bij het openen van de gordijnen hadden we uitzicht op een prachtig strand en zagen we de hoge gebouwen naast ons. De plaats waar we sliepen wordt ook wel Miami genoemd omdat het er simpelweg op lijkt haha. Goed verhaal wel hè   . Courtney moest op haar 1 jaar jonge host kid passen dus hebben we hem meegenomen en zijn we op de fiets (Jaa eindelijk weer eens op een fiets!!!) over de boulevard gefietst naar een ontbijttentje.
Om 11:00 ging onze bus naar Byron bay waar we naar ons hostel werden gebracht en we onze spullen konden droppen. Aangezien we allebei niet zo fan waren van hostels hielden we ons hart vast wat we zouden aantreffen. Want eerlijk is eerlijk het kan soms te vies voor woorden zijn. Gelukkig was dit alles behalve vies en zag het er allemaal super uit. We hadden een kamer met 6 meiden in totaal met een badkamer. Er was een shuttlebus waar we gebruik van konden maken die je naar het centrum bracht, je kon surfboards en fietsen huren en er zaten twee cafeetjes naast het hostel. Allemaal helemaal goed geregeld dus! Voor die tijd had ik al wat 'onderzoek' gedaan naar activiteiten die we daar konden doen. Want zoals papa altijd zegt ga nooit zonder voorbereiding ergens heen want dat is jammer van je tijd     .  En oké ik heb niet zoals jij het zou doen een planning gemaakt van dag tot dag en van 's ochtends tot 's avonds wat we zouden doen want tja dat zit er niet in bij mij haha. Ook zou het weer niet al te best zijn dus was het ook maar afwachten wat we konden doen. We wilden namelijk heel graag de zonsopgang kijken bij de vuurtoren maar als het regent en je ziet niets blijft er weinig over van die zonsopgang.. Ook wilden we een walvis tour doen om deze prachtige beesten van dichtbij te kunnen zien maar ook dit had weer te maken met of het weer wel veilig was om de boot op te gaan.
Maar dat waren zorgen voor later. We waren in het hostel, spullen gedropt, omkleden want de zon scheen, die hadden we in ieder geval al in de pocket, en op naar het strand voor een wandeling naar het centrum. Daar even rondgelopen en wat lekkers gehaald om lekker op het strand te chillen. Daar ook de eerste walvissen gespot. Ze kwamen voorbij zwemmen en het leek wel alsof ze naar ons aan het zwaaien waren. Zo bijzonder om te zien. Uiteindelijk weer terug gelopen naar het hostel om een douche te nemen en op te frissen voor de avond. We zijn uiteten geweest bij een super leuk restaurantje (daar later meer over haha). Na ons 'diner' door gegaan naar de eerste club op aanraden van mijn hostdad. Cheeky Monkeys, waar iedereen op de tafels staat. Het deed me een beetje denken aan megapark haha.. Super leuke avond gehad. Eindstand; leuke mensen ontmoet, lekkere drankjes gehad, bijna geen taxi kunnen vinden, 2:30 aankomst in het hostel. Vanuit het hostel zouden ze met de shuttlebus die volgende ochtend naar de vuurtoren rijden voor de zonsopgang waar ik eerder over schreef. Maar omdat het dus slecht weer zou zijn hadden wij ons niet aangemeld. Wat trouwens ook niet meer kon want het was vol hahah maar we dachten maakt niet uit het gaat toch regen. Totdat we terug kwamen om 2:30 en zagen dat het nog een aantal uur droog zou blijven.. Ja wat doe je dan. JUIST! Een taxi bestellen om 4:00 die je naar de vuurtoren brengt zodat je de zonsopgang ook mee kan maken. Want vaak bin ie te bang!!

Vrijdag: Dus na 1,5 uur slaap ging de wekker weer want de taxi stond al bijna voor de deur. Op dat moment wisten we eigenlijk allebei niet zo goed waarom we hier ook alweer voor gekozen hadden maar het zou vast de moeite waard zijn. En dat was het zeker!! Walvissen en dolfijnen die voorbij kwamen zwemmen terwijl de zon tussen de wolken op kwam! Er was een heel mooi pad rondom de vuurtoren dus nadat we genoeg van de zon hadden gezien zijn we een stuk gaan lopen. We hadden namelijk toch geen taxi of iets terug. Lopen en lopen tot we uiteindelijk per toeval bij een super mooi strandje uit kwamen waar mensen begonnen met een ochtend surf. Het was op dat moment 6:00 in de ochtend. Hier was ook een klein cafeetje dus zijn we op het strand gaan wachten tot dit open ging en daar een ontbijtje gehaald. Mijn ontbijt werd nog verstoord door een vogel die mijn aardappelpannenkoek kwam stelen dus dat was ook super! Die beesten zijn echt niet te vertrouwen hier. Na het ontbijt moesten we terug zien te komen in het hostel. Maar de vraag was hoe? Lopen was te ver en een taxi wilden we niet want dat zou best duur worden. Dan maar liften! Gelukkig gingen bijna alle auto's dezelfde kant op richting het centrum dus de eerste man die we vroegen konden we meteen bij in de auto stappen. Vanaf het centrum nog een wandeling van 25 minuten naar het hostel gemaakt en konden we om 8:30 dan eindelijk in ons bedje kruipen.
Een aardige tijd geslapen en toen we wakker werden was het aan het regenen. Top! Hadden we in ieder geval de zonsopgang gezien hier.  We zouden die dag ook op de boot gaan maar die was verplaatst naar de volgende dag in verband met het slechte weer. We zijn naar het centrum gegaan en daar een beetje rondgelopen en winkeltjes bezocht.
Naar huis gegaan om nog even de zee in te duiken en een poging gedaan om te surfen. Ik kan jullie vertellen dat waren er maximaal 10 want toen was ik er al klaar mee, en al helemaal toen ik in de verte bliksem zag en onweer hoorde. haha toedeloe Courtney zie je op de kamer! Bij haar ging het natuurlijk wel goed en ze heeft dan ook een paar golven weten te pakken. Daarna lekker opfrissen en hadden we met onze kamer afgesproken om samen te gaan stappen. Er was een BBQ in het hostel maar aangezien Courtney veganistisch is zijn wij een pizza gaan halen en die gegeten. Ook niet slecht toch?! Daarna richting het centrum om nog een aantal drankjes te doen voor we weer naar Cheecky Monkey gingen. Ook dit was weer een super gezellige avond alleen was mijn mobiel dood gegaan dus was ik lichtelijk in paniek of die het wel weer zou doen. Omdat Courtney en ik de volgende dag de boot op zouden gaan op zoek naar de walvissen was ik zo verstandig om op mijn drankjes te letten. Courtney daar in tegen wat minder haha. Toen ik het op een gegeven moment wel genoeg vond en tijd om naar huis te gaan was ik haar kwijt. Ja sta je dan met je goede gedrag, zonder telefoon, in een club, in byron bay. Dus ben ik maar gewoon net zo lang rondjes gaan lopen tot ik haar vond. Uiteindelijk alsnog pas om 2:00 uur thuis en de wekker stond weer om 8:00 uur en mijn telefoon deed het nog steeds niet. Wat een top nacht.

Zaterdag: Godzijdank deed mijn telefoon het de volgende ochtend wel weer en was ik helemaal klaar voor de walvissen. Courtney daar in tegen wat minder hahah. Snel een koffie gehaald en klaar om te gaan. De boot op en na vijf minuten zagen we de eerste walvissen al voorbij zwemmen. Wat een beesten zeg. Zo gaaf. En zo moeilijk om ze goed op de camera te krijgen want voordat je het weet zijn ze ook alweer weg en duurt het weet ik hoe lang voordat ze zich weer laten zien.   

Na dit walvisavontuur weer terug naar het hostel om nog een paar uur slaap te pakken. Courtney weer fanatiek aan het surfen, ik slapen. Het verschil moet er zijn. Deze avond hadden we het plan om niet uit te gaan omdat we allebei niet meer konden (#oma's) en zouden we lekker gaan uiteten en wat drankjes doen. We zijn naar een Mexicaans restaurant gegaan waar het eten echt heeerlijk was en we veel te veel hadden. Eindstand hier, de knoop van de broek moest open blijven van het vele eten (goals). Wat een beetje vreemd was aan deze avond was dat er een groepje van 3 meiden ons aan zaten te kijken en toen we onze tafel hadden er één van de drie heen en weer kwam lopen langs onze tafel. Heel vreemd maar gaan we ons geen zorgen om maken want we hebben eten. (wat dit was kom ik later nog op terug maar onthoud dit haha). Na ons eten zijn we naar een avondmarkt gelopen om daar even te kijken en daarna nog een ijsje gegeten. Die knoop kon toch al niet meer dicht dus dat ijsje kon er ook nog wel bij. Niet al te laat naar huis gegaan want de volgende dag gingen we alweer terug naar Melbourne en we wilden nog wat actiefs in de ochtend doen. Zodat die knoop weer dicht kan, snap je? 

Zondag: Allebei hadden we de wekker om 8:00 gezet zodat we nog even konden genieten van het mooie weer want ja dames en heren de zon scheen weer! Courtney had zin om een stuk te rennen. Succes meid moet je zeker doen. Ik ga wel wandelen haha. Tijdens mijn wandeling zag ik op een gegeven moment allemaal mensen wijzen en kijken naar de zee. Mmh wat is daar te zien? En dan zie je in een keer een walvis uit het water springen! En daarna nog één en nog één! Dit was toch wel een cadeautje zo op de laatste dag. Daarna waren er nog een paar walvissen aan het slaan met hun grote staart op het water wat er ook echt spectaculair uit zag. Zelfs de lokale mensen vertelden me dat dit wel echt bijzonder was en ze dit nog maar zelden hadden gezien. Na deze prachtige ochtendwandeling hebben we de fietst gepakt en zijn we gaan ontbijten in het centrum. Het leuke hier is dat je dus een helm moet dragen. Voel je het al kriebelen mam? Krijg je alweer de neiging om mijn hoofd te controleren als ex luizenmoeder? Ik had dat namelijk wel hahah. Super leuk om ook hier nog even rond te fietsen dat gaat toch iets sneller dan de benenwagen.
Terug om de tas in te pakken en met de shuttle naar het centrum. Onze taxichauffeur van de shuttle was dezelfde jongen die ons op de eerste dag in het restaurant bediende. Hij was aan het reizen en had meerdere baantjes op dit moment om lekker wat geld te verdienen. Hij herkende ons ook nog en vroeg hoe we het restaurant vonden. Toen we hem vertelden dat het eten echt heerlijk was en dat we zaterdags hadden gegeten bij de Mexicaan antwoordde hij dat hij wel wist dat wij daar waren geweest. Uuhm hoe dan?? Bleek dat iedereen dacht dat Courtney en ik modellen waren en die ene meid die langs onze tafel kwam tijdens ons etentje bij de Mexicaan (heb je het onthouden?) weer vrienden was met deze jongeman en op de een of andere manier aan hem verteld heeft dat wij daar zaten te eten  Ja wat we hier allemaal wel niet meemaken haha.
Na deze leuke afsluiting weer terug naar het vliegveld wachten om de lucht in te gaan en weer terug naar Melbourne! Weer terug naar het 'normale' leven. Dit weekend staat Kygo op het programma en wordt het weer tijd om nieuwe tripjes te plannen. Jullie horen snel weer van mij!!

Joejoe  

Whitsundays

Dit wordt een leuk verhaal want wat een prachtig weekend heb ik gehad Ik voel me echt gezegend dat ik hier mag zijn met deze familie en dat ze mij de kans hebben gegeven om het prachtige whitsundays te mogen zien en ervaren.

Mijn host family is zaterdag 22 september vertrokken met vrienden naar het huis van de vader van mijn host mom op de whitsunday eilanden. Wat betekende dat ik dus alleen thuis was zoals jullie in het vorige verhaal hebben gelezen. Maar ik mocht mij gelukkig prijzen om de familie achterna te vliegen op donderdag 27 september om daar tot de 30 ste ook te mogen genieten van al het moois wat daar was te zien. Donderdagochtend stond de wekker om 5:30 want om 6:15 werd ik opgehaald door Sue (nanny) die mij een lift wilde brengen naar het treinstation om vanaf daar met een shuttlebus naar het vliegveld te kunnen. Super lief van haar! Koffer gepakt (met bikini's, jurkjes en korte broekjes en shirtjes YES), paspoort en vliegticket bij de hand en klaar om te gaan. Ik vloog om 8:30, lekker vroeg zodat ik nog wat aan mijn eerste dag had. Tijdens het landen zag ik alleen maar eilandjes met parelwitte stranden en azuurblauw water. Ik landde op Hamilton island, een klein eiland waar een vliegveld aanwezig was. Meteen bij het uitstappen van het vliegveld zag ik de blauwe zee aan de rand van het vliegveld. Zoiets heb ik nog nooit gezien.
Omdat mijn host family met vrienden was had ik het adres doorgekregen met de uitleg dat ik met de ferry naar een ander eiland kon en het dan nog een klein stukje lopen was naar het huis. Prima dit gaat me lukken! Meteen uit het vliegtuig een kaartje gekocht voor de ferry terwijl de bagage op de band kwam. Net toen ik mijn bagage had gevonden en een kaartje had gekocht werd ik gebeld door mijn host dad. Ze waren aan het varen en in de buurt van Hamilton island dus ze konden me zo ophalen om een dagje mee te gaan op de boot. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen .. Weer terug naar het ticketloket waar ik een minuut geleden mijn kaartje had gekocht om te vragen of ik deze weer in kon ruilen. Ze keken me vragend aan want de rit naar het andere eiland was een uur varen, hoe ging ik dat doen dan? zwemmen? vliegen? Ik voelde me dan ook lichtelijk gegeneerd toen ik vertelde dat mijn host family me op kwam halen met hun boot.. Ja sorry maar dit ben ik ook niet gewend. Nog geen 5 minuten later zag ik daar een bootje aankomen. Omdat die niet mocht aanmeren kwamen ze me met een klein motorbootje ophalen en konden we de boot op. Hele dag rondgevaren en gezwommen. Dat zwemmen was nog even een dingetje haha want twee weken terug is er in 24 uur twee keer een sharkattack geweest waar voorheen in geen 20 jaar een aanval is geweest. Best een beetje eng. Maar goed zoals papa altijd zegt 'Vaak bin ie te bang' zijn we toch even het water in geweest. En gelukkig ik heb al mijn ledematen nog. Aan het einde van de dag in de verte nog een walvis kunnen spotten. Een mooie afsluiting van de eerste dag!!!
's Avonds gingen de ouders uiteten en bleef ik thuis bij de kids (in totaal 4) om een avondje op te passen. Ik was zelf ook best kapot van de lange dag dus plannen voor die avond had ik toch niet. Wel even wat foldertjes opgehaald om te kijken wat ik die volgende dag kon gaan doen. Ik was namelijk tot 17:00 vrij en wilde niet thuis zitten natuurlijk. Joehoe dit is waarschijnlijk de eerste en laatste keer dat ik hier ben. Gelukkig kon ik me nog inschrijven om die volgende dag mee te gaan met een kayak tour door de whitsunday eilanden. Dit deed me een beetje denken aan al die kanotochten die we hebben gemaakt in Frankrijk als we daar op een camping zaten en elk jaar wel mee gingen met een tour. Lekker actief en goed voor de armpjes .

Verzamelen om 8:30. Alles klaarmaken en nog wat uitleg hier en daar en we konden vertrekken. We waren met een groepje van 5 en dan natuurlijk de gids. Een jonge meid waarmee ik in de kayak zat zodat ik niet alleen hoefde (koos vriendloos hallo aangenaam haha) . Eerst naar een eiland geroeid om daar een kleine pauze te nemen met wat snacks. Toen door naar een ander eiland waar we ondertussen een aantal schildpadden voorbij zagen komen waar we een lunch hadden. Na de lunch op het eiland nog een kleine hike gedaan met een prachtig uitzicht. Daarna alweer terug naar het beginpunt. Zo lijkt het niet lang maar uiteindelijk zijn we toch uitgekomen op 18 km. Ik kan je vertellen, dat voel je wel aan het einde van de dag!
Bij thuiskomst samen met de kids gegeten (de vrienden van mijn host family waren ondertussen al naar huis dus had alleen de kids van mijn host family) ze in bad en naar bed gedaan. Via facebook zag ik een berichtje voorbij komen van een Nederlands meisje die op hetzelfde eiland als mij verbleef. De dag ervoor had ik haar een berichtje gestuurd om zaterdag een drankje te doen in de mainstreet. Dutchies in Australië. Nadat de kids in bed lagen mezelf klaargemaakt en gewacht tot de ouders terug waren van hun etentje. Daarna naar de mainstreet gelopen waar we gezellig een drankje hebben gedaan bij een cafeetje en later nog naar een kroeg gegaan. Super gezellig en leuk dat je ondanks dat je elkaar totaal niet kent een super leuke avond kan hebben. Ze kwam ook nog eens uit Twente dus tja dat is al helemaal leuk. Om 1 uur thuis want ik moest die volgende dag om 7:00 werken.

Mijn host-parents wilden zaterdagochtend graag een wandeling maken en gingen om 6:30 de deur uit waarna ik de kids om 6:45 'moooooommmyyy' 'mommy where are youuuu' hoorde roepen. Hallo kinderen het is vroeg mama en papa zijn wandelen, please nog even rustig ik heb net 5,5 uur slaap gehad . Gelukkig een rustige ochtend waarbij ik opzoek ging naar een activiteit voor die dag. Mijn host-family ging de AFL grand final kijken (soort voetbal/rugby iets maar dan net anders waar de finale van was) en bleven dus de hele dag thuis. Eigenlijk wilde ik graag gaan duiken maar kon niet echt een goede duikorganisatie vinden of ze waren allemaal al vertrokken. Dan maar met een grote boot naar whitehaven beach (zie de foto's). Dit was een tocht van twee uur waarvan ik het eerste uur lekker heb geslapen en het tweede uur heb genoten van de mooie tocht tussen de eilanden door. Eenmaal aangekomen op whitehaven beach in gesprek gekomen met een jongen die hier met zijn ouders was. Hij woonde al 11 jaar in Australië en zijn ouders kwamen hem weer een keer bezoeken. Uitgenodigd om mee te gaan met een kleine hike op het eiland waar je ook weer een prachtig uitzicht had. Hele middag gezellig bij hun gebleven en lekker genoten van het zonnetje. Zo ben je alleen en zo heb je weer vrienden gemaakt haha! De tijd ging helaas veel te snel voorbij en helaas was het alweer tijd om terug te keren. Op de boot genoten van de zonsondergang. Klein realisatiemomentje hoe dankbaar ik ben dat ik hier mag zijn en ook dat de familie mij de kans geeft om me deze mooie plekken te laten zien en me zo vrij te laten om zelf ook mijn gang te gaan. 10000 x dank hiervoor!
Om 18:00 was ik weer op 'mijn eigen eiland' en lag er nog een wandeltocht van 30 minuten in mijn vooruitzicht. Deze ging door de mainstreet dus meteen even een heerlijke pizza gegeten. Wat kan dat soms toch lekker zijn. Uiteindelijk om 20:00 thuis en meteen in de douche gesprongen om al het zand en zout van me af te spoelen. Tijd om de koffer alweer in te pakken en nog lekker kunnen chillen in bed. Vroeg gaan slapen want mijn host mom had me gevraagd of ik die volgende dag mee wilde helpen met alles pakken en schoonmaken voor vertrek.

Ik had de wekker om 7:00 gezet maar om 6:45 stond mijn host mom al voor de deur. Ze was grieperig en ging samen met mijn host dad naar een dokter. Omdat we in het huis van de vader van mijn host mom verbleven moesten we alles wel netjes achterlaten. Dus hups uit bed. Bedden verschoond van de kids en mijzelf, Badkamers schoongemaakt van de kids en mijzelf, ontbijten met de kinderen, kinderen aankleden, koffer van de kinderen pakken, een tas nog leegruimen en alle was verzamelen. Ja dat was wel even een druk ochtendje. Alles klaar om 8 uur zodat ik daarna nog snel even kon douchen en mezelf klaar kon maken voor vertrek. Om 10:00 vertrok onze ferry en om 11:00 waren we op het vliegveld. Snel inchecken en kon daarna al meteen doorlopen naar mijn vliegtuig. Ik had een andere vlucht dan mijn host family (waar ik stiekem wel blij mee was want de kinderen bleken poepvervelend te zijn geweest tijdens de vlucht die drie uur duurde ) maar we kwamen rond dezelfde tijd aan in Melbourne.

Toen we thuis kwamen heb ik de kinderen maar meegenomen naar het park zodat de ouders ook even konden bijkomen. Kids vroeg naar bed en verder een rustig avondje gehad. Vandaag niet veel bijzonders gedaan. Het wordt eindelijk wat beter weer hier wat me een stuk beter bevalt. Lekker buiten een zwemtraining kunnen doen en aan mijn blog kunnen werken. Morgen moet ik de hele dag werken en woensdag is het alweer tijd om mijn koffer in te pakken want dan vlieg ik naar Byron Bay voor een minie vakantie met Courtney. Ja ik weet het.. gekkenwerk. Maargoed je moet toch wat hè?!

Tot snel weer!
Joejoe

Weekend stappen

New story!!

Nog steeds aan het kijken wanneer het logisch is om een nieuw verhaal te schrijven en zelf nog allemaal kan bij houden wat ik heb gedaan. Maar daar komen we wel uit haha! Vorige week (17 tot 21 september) was de eerste werkweek dat iedereen weer terug was van vakantie en alles moest gaan zoals het hoort te gaan. En ik kan je vertellen dat werkt toch een stuk fijner haha. Die week heb ik koffie gedronken met een Nederlandse au pair hier in de buurt. Een keer weer Nederlands kunnen spreken voelt goed! We hebben meteen wat Nederlandse bladen uitgewisseld want ja als je die uit hebt kun je er niet veel meer mee hier. Voor het leren kennen van andere au pairs wordt er vaak ergens koffie gedronken zodat je in een korte tijd iemand kan leren kennen en het ook niet ongemakkelijk wordt als er geen 'klik' is. Bij ons was het veel te gezellig en de tijd vloog voorbij haha wat een goed teken is. Die week heb ik ook nog een Duitse au pair leren kennen die ook heel dicht bij mij woont. Zo leer je in een korte tijd toch best veel mensen kennen waar ik erg blij mee ben en me niet alleen hoef te voelen. Het is heel leuk om met deze mensen af te spreken omdat je toch allemaal wel in hetzelfde schuitje zit en het is dan ook heel leuk om verhalen van elkaar aan te horen over hun au pair ervaringen!

Afgelopen weekend ben ik Melbourne gebleven. Mijn familie is zaterdag ochtend vertrokken naar Airlie beach/whitsundays. Voor mensen die dit niet kennen neem een kijkje op google en je komt de mooiste stranden tegen . Vrijdagavond nog gewerkt tot 8.00 pm om daarna zo snel als ik kon naar Courtney te gaan. Haar hostmom hield een huisfeestje en wij hebben een drankje mee gedaan. Allemaal prachtige jonge vrouwen die er tip top uit zien en nippen aan hun glaasje champagne. Love it. Uber kwam en heeft ons naar een barretje gebracht in de stad waar we een 'au pair night out' hadden wat georganiseerd was door de organisatie. Was op zich wel leuk maar er waren heel veel jonge au pairs van 18 die meteen op hun mobiel gingen en geen gesprek wilden. Dus zijn Courtney en ik de stad verder gaan ontdekken. Er is nog veel te beleven daar! We hebben het niet al te laat gemaakt want we zouden zaterdag weer uit gaan. Zaterdagochtend eerst vroeg wakker omdat de familie weg ging en ze de hond naar buiten hadden gedaan maar die begon te blaffen en te janken (het was 7.00 am goedemorgen wereld). Lang leve de oordopjes en heb gelukkig nog wat uur kunnen slapen daarna. Snel klaar gemaakt en samen met Courtney richting st. Kilda om daar te gaan lunchen met Lauren (een au pair uit Londen). Daarna nog langs het strand van st. Kilda gelopen en heerlijk in het zonnetje op het terras gezeten. Het leven is goed.
Naar huis om serie te kijken, snacks te eten en stiekem een powernapje gedaan om de avond goed te beginnen. Samen klaarmaken en kleren van elkaar lenen zoals dat op vakantie met vriendinnen ook gaat. Daarna naar Chapelstreet gegaan. Dit is een straatje met allemaal barretjes en kleine clubs hier in de buurt (en je kan overal gratis naar binnen! Goals!) wat ontzettend gezellig was. Een vriendin van Courtney uit Amerika ging ook mee wat super gezellig was!! Zondag heerlijk uitgeslapen en niet veel gedaan. Het weer was grijs, dus wat beter te doen dan lekker op de bank chillen en niets doen.

Maandag, dinsdag en woensdag nog steeds alleen thuis. Maandag dacht ik lang uit te kunnen slapen totdat de deurbel in een keer ging om 8.45 am. Uhm hallo wie is daar? Het was de nanny die kwam om verder te gaan met de was en wat spullen op te ruimen in huis. Wist ik toch veel dat die kwam. Ik had alles op extra slot gedaan zodat er geen inbrekers konden komen. Gelukkig was de hond er ook nog zodat ik me niet helemaal zo alleen zou voelen in dit grote huis. Terug in bed om nog even te chillen. Toch maar uit bed gegaan op weg naar Chadstone waar je je een heel weekend kan vermaken met shoppen, eten, bios en waar ze zelfs een legoland hebben.. 'Smiddags een wandeling gemaakt met luigi (de hond) die bij thuiskomst uitgeteld op de bank in slaap is gevallen. Dinsdagochtend een workout gedaan in de tuin en daarna naar het zwembad voor een kleine training. In het buitenbad. Wat best koud was. Maar toch ook wel fijn. Na deze sportieve ochtend mezelf neergeploft op de bank op zoek naar leuke dingen om te doen in Whitsundays. 'S avonds gegeten met Lauren en daarna in slaap gevallen op de bank. Vandaag was het na drie dagen eindelijk weer strak blauw en moest ik het huis uit van mezelf want er is nog genoeg te doen en te zien hier. Samen met Lauren naar de bekende strandhutjes geweest waar veel toeristen waren ofcourse maar die kunnen we wel weer van de bucketlist afschrijven! Vanavond mijn koffer ingepakt en van plan niet te laat te gaan slapen. Morgen om 6.15 am staat Sue (één van de nanny's) hier voor de deur om me een lift naar de shuttlebus te geven om naar het vliegveld te komen. Hoe lief van haar?! Mijn vlucht is 8.35 want ja mensen ik vlieg de familie achterna voor een paar dagen zon, zee en strand. En een beetje oppassen.. I am so excited!!!!

Laat jullie natuuuuurlijk weten hoe dit was. Tot snel!

Joejoe

Vervolg op de eerste week

Daar zijn we weer. Deze keer vanuit de bibliotheek waar veel studenten aan het werk zijn en ik me ook weer een beetje een student voel. Ik kan natuurlijk naar huis gaan maar thuis zitten kan elke dag nog. Zo leer ik ook weer nieuwe plekjes kennen. Oké en door. Waar waren we.. Ohja dinsdag. Ik ben dus samen met Courtney op pad geweest en na een veel te lange wandeltocht waarbij we allebei niet meer konden op het eind zijn we lekker gaan lunchen. Voor het eerst in mijn leven een roze burger gehad en die was lekker!! Oké nog een klein stukje en dan zijn we er. Er rijdt hier dus een tram maar het is hier beetje gek want in sommige gebieden hoef je hier niet voor te betalen en andere plekken weer wel. Gaan we de gok aan en stappen we in of wachten we tot we een kaart hebben en pakken we de tram een andere keer. Na het kijken hoever we nog moesten en we hier niet echt heel blij van werden stopte daar dan toevallig net een tram naast ons. We gaan er voor. Nog 3 stappen en we zijn er. En toen stond daar een conducteur in de tram. ABORT MISSION!! We lopen wel verder.. Een straat verder stopt daar nog een tram. Deze keer zonder conducteur bij de reizigers en we besluiten in te stappen want we kunnen allebei niet meer. Blijkt achteraf dat dat stuk gewoon gratis was en we de eerste keer ook gewoon konden instappen. Ja je moet het maar net weten hè?! Thuis de kids in bad en naar bed gebracht. Zelf ook helemaal kapot en het plan is om vroeg te gaan slapen. Maar wanneer ik wil slapen ontwaakt iedereen in Nederland en is het toch best wel gezellig en leuk om nog even iedereen te spreken. Dan maar een paar uur minder slaap. Daar hebben we dan de volgende ochtend weer spijt van maar we moeten het er maar mee doen haha.

Woensdag: Dit is normaal de dag dat moeder thuis is en ik als ‘reserve’ ben om in te vallen als ze een belangrijke zaak heeft op werk en opeens weg moet. Maar moeder was weg voor werk dus was ik alleen. Gelukkig kwam Nanny 3 mij helpen om kind 1 naar school te brengen en op te halen zodat ik me daar geen zorgen over hoefde te maken. Kind 2 had sport dus hups in de auto, adres in google maps (wat moeten zonder) en gaan! Na het sport even naar het park gegaan en weer naar huis voor zijn middagdutje. Probeer dan maar eens wakker te blijven als het zonnetje lekker naar binnen schijnt en het lekker stil is in huis. De dag gaat sneller voorbij dan je denkt en voordat ik het weet komt kind 1 alweer terug van school. Nog even gezellig spelen, eten koken en de avondroutine. In bad, één filmpje, boekje en slapen. Het gaat me steeds beter af. Ik bedenk me dat ik donderdag na mijn ochtend uren lekker weer mijn bedje in ga kruipen want het zou slecht weer worden en ik was nog te moe. Laten we het hierop houden: Karma is a bitch..

Donderdag: Zoals ik me dus had bedacht woensdag kon ik me al verheugen om weer in mijn bed te gaan liggen toen de wekker af ging. Naar beneden met mijn haar op mijn kop, pyjama nog onder mijn kleren en zorgen dat de kids weer klaar stonden wanneer Nanny 4 (die heb ik niet voorgesteld maar die zou vandaag komen omdat Nanny 3 niet kon en Nanny 1 en 2 op vakantie waren. Heel logisch allemaal). Totdat het op een gegeven moment 8 uur was en er nog steeds niemand was.. Ik begon me alweer ongerust te maken en zag de bui al hangen. Nanny 3 gebeld want had geen nummer van nanny 4 en zij heeft geprobeerd contact te zoeken met haar. Bleek er een kleine miscommunicatie te zijn geweest waardoor nanny 4 dacht dat ze pas ’s avonds moest beginnen. Uhm nee nu?! Zat niets anders op dan deze dag over te nemen en weer een hele dag op te passen. Nou denk je ja dat is niet zo erg. Dat is het ook zeker niet. Totdat je hoort dat kind 2 naar de pre-school moet, kind 1 naar tennis, kind 2 opgehaald moet worden, naar bed gebracht moet worden, er nog iemand komt om de hond te trimmen, kind 2 weer uit bed gehaald moet worden omdat kind 1 naar zwemles moet en er daarna gekookt moet worden, bad, tv, verhaal en bed. Dat dus . We gaan het maar gewoon doen en zien wel hoe het gaat. Gelukkig heeft nanny 3 mij super goed geholpen met adressen en tijden doorgeven zodat ik overal op tijd kon zijn en niemand iets hoefde te missen van zijn of haar lessen. Toch wel een beetje trots dat deze dag mij is gelukt ondanks dat zowel de kinderen aan mij als ik aan de kinderen moet wennen en ik amper een weg of steg weet hier. Toen ouders thuis kwamen hebben ze hun verontschuldigingen aangeboden en vonden het heel vervelend dat ik nu 3 lange dagen achter elkaar met de kinderen had. Ja we zijn allemaal mensen en dit kan een keer gebeuren. Ideaal was het zeker niet zo in mijn eerste week maar vanaf nu kan het alleen maar makkelijker worden toch haha?! ’S Avonds een gezellige avond gehad bij Courtney samen met Lauren met pizza en wijn. Niet te laat gemaakt want morgen is de laatste hele dag werken voor het weekend! Welterusten.

Vrijdag: YES. Laatste dag voor het weekend. Dat is toch wel lekker opstaan hoor zelfs om 6:45. Moeder brengt kind 1 naar school en ik ga met kind 2 even wat boodschapjes doen en naar het park want het is lekker weer. Daarna zijn middagslaapje en doe ik een paar wasjes. Tijd vliegt zoals de andere dagen weer voorbij en voor ik het weet is het alweer tijd om kind 1 op te halen van school. Haar school staat in een, ja hoe zou ik het zeggen, een wijk met grote huizen. Hele grote huizen.. De één nog mooier en groter dan de ander en ik kijk dan ook al niet meer verbaasd op als ik de grootste lamborghini, porsche, ranger rover, mercedes of noem maar op voorbij zie komen. Maar goed een parkeerplek vinden hier is draaaama. De auto twee straten verder parkeren en met kind 2 die net uit zijn middagslaapje komt op mijn arm lopend naar school. Kind 1 opgehaald en weer terug naar huis voor nog even spelen voordat we gaan eten. Vanavond gaan we naar het strandhuis van mijn host family dus ze hoeven niet naar bed. Om 20:00 komen ze thuis en worden er snel wat spullen bij elkaar gepakt, in de auto en gaan met die banaan. Om 22:00 komen we aan en kijken we nog even de wedstrijd af van de AFL. Een soort voetbal/rugby door elkaar met rare spelregels waar ik niets van snap maar het schijnt een hele happening te zijn deze wedstrijden dus kunnen we natuurlijk niet anders dan dit ook te kijken. Gelukkig het team waar we voor zijn heeft gewonnen!! Het is al laat en ik kan niet wachten op morgen uit te slapen. Mijn host family geeft me wat tips wat ik morgen kan doen in plaats van met hun en de kids mee te gaan naar een park (ook heel gezellig natuurlijk maar na 15 minuten iemand duwen op de schommel heb je dat ook wel een keer gezien). Uit voorzorg heb ik mijn oordopjes meegenomen zodat niets of niemand mij wakker kan krijgen in de vroege ochtend

tot het volgende verhaal!

Joejoe