Sorrento
Weer een verhaal want anders wordt het misschien wel heel lang en saai zo allemaal achter elkaar.
Dus ja weekend. In Sorrento met de hele familie en de hond. Het is zaterdag dus ik doe mijn best om uit te slapen. Om 9:00 uur natuurlijk al klaar wakker na een hele week 6:45 maar ik vertik het om
al uit bed te gaan en blijf nog lekker liggen tot 10:30. Het is stil in het huis. Dat betekent dat de rest al weg is voor ontbijt of naar een park. Het regent. Mmh hopelijk wordt het straks droog
en kan ik op pad. Ik kijk op mijn telefoon om te kijken wat het weer is voor vandaag. Dan zie ik staan gevoelstemperatuur 7 graden. HA HA HA goede grap. Nee dit is geen grap. Ja ik heb geen jas mee
want ik het zou lente worden en zomer daarom ben ik deze tijd weg gegaan uit Nederland. Krijgen we dit. Nou alle truien maar aan die ik mee heb en op weg naar een ontbijt tentje in de ‘main street’
waar meer winkeltjes zitten. Sorrento is een klein plaatsje met niet heel veel te doen. Perfecte plek om tot rust te komen. Daar ga ik dan. Een shirt, truitje, trui, trui en spijkerjas zouden me
wel warm houden vandaag. Maar die winddddd. Eerst maar even ontbijten en kijken wat we hierna gaan doen. Ik besluit om mijn nagels te laten doen aangezien er veel regen zit aan te komen en ik vind
dat ik dat wel verdiend heb na mijn eerste werkweek. Nageltjes weer mooi en ik struim een beetje rond tussen de winkeltjes. Ik zie een sjaal hangen in de sale en besluit dat ik geen kou meer wil
lijden en zonder twijfel loop ik naar de kassa en doe de heerlijke warme sjaal goed om. Dat is beter.
Veel beter. Mijn host family heeft me als tip gegeven om naar Diamond bay te gaan om de mooie zee te zien. Weer lang leve google maps en vol vertrouwen loop ik die kant op. Het zou ongeveer een
halfuurtje lopen zijn. Prima, daar doen we het voor. Ik loop en loop en volgens google moet ik er bijna zijn. Totdat de weg in een keer stop. Uhm hallo? Op de achtergrond hoor ik google praten, ga
rechtdoor. Ja lieve google er is geen rechtdoor want de weg stopt er mee. Wat nu. Ik kon de zee al horen en moest en zal het zien ook. Heel eind weer terug gelopen en een andere weg gezocht. In
totaal het dubbele er over gedaan om er te komen maar het was het allemaal waard. Lopend over het heuveltje naar het uitkijkpunt hoor ik de zee en voel ik de kracht van de wind steeds sterker
worden. Het is echt prachtig om te zien en moet hier dan ook wat foto’s van hebben natuurlijk. Met twee handen hou ik mijn telefoon vast want ik ben veel te bang dat die uit mijn handen vliegt en
nooit meer terug ga vinden. met de wind (en vooral het zand) in mijn haar probeer ik wat mooie foto’s te maken en ook de grote camera moet er aan gaan geloven. Al mijn geleerde theorie kan hier nu
in de praktijk toegepast worden. Beoordeel zelf (niet te streng zijn ik ben een beginneling en vooral nog lerende).
Zondagochtend 7:30. Waarom had ik ook alweer ja gezegd????? Pff het is koud, en vroeg, en koud. Met goede tegenzin zet ik me er toch overheen en neem een klein ontbijtje met een glaasje water om wakker te worden. De personal trainer komt stipt op tijd en we worden meteen aan het werk gezet. Beetje rennen, wat springtouwen en squats ben ik al behoorlijk kapot en is dit nog maar de warming up. Het scheelt dat de rest het ook niet gemakkelijk heeft haha. Daarna een aantal rondes met boksen, rennen en squads. Nog wat buikspier oefeningen en het zit er alweer bijna op. Naderhand voelt het dan toch wel lekker. Allemaal even snel douchen en dan op weg voor ontbijt. Na het ontbijt naar een park voor de kids en moeten we eigenlijk alweer bijna naar huis want mijn host mom heeft een belangrijk telefoontje wat ze moet plegen voor haar werk. We pakken de auto weer in en gaan nog even lunchen bij een tentje voordat we onze weg verder naar huis voortzetten. Thuis help ik met de spullen uit de pakken en ga ik naar mijn kamer om eindelijk expeditie robinson terug te kunnen kijken. Ik heb om 19:00 bij Courtney afgesproken om samen het weekend af te sluiten en we besluiten om een wijntje te gaan drinken en wat plannen op papier te zetten voor de aankomende maanden. Er komen een aantal leuke en mooie dingen aan!!! Maar daar later meer over. De week gaat bijna weer beginnen en gelukkig is, als het goed is, aankomende week alles zoals het hoort. We gaan het zien. Tot snel!
Joejoe
Eerste week!
Joejoe een nieuw verhaal!
Het heeft even geduurd sorry ik weet het haha. Vraag me dan ook echt af hoe die echte bloggers dit doen maar goed ik ben maar een amateur sorry!
Oké dus de eerste week. Die was alles behalve saai en het is dan ook niet voor niets dat ik pas nu mijn blog kan schrijven. Mezelf even naar een cafeetje verplaatst in de buurt. Met een kopje thee en allemaal gezellige Australische mensen die zitten te lunchen zit ik me te bedenken waar ik moet beginnen met vertellen. Laten we vooral gewoon bij het begin beginnen en dan zien we wel..
Na mijn eerste weekend met het gezin was het dan tijd voor mijn eerste werkweek. Om even een beeld te schetsen van de familie en de personen die aanwezig zijn in het gezin daar gaan we:
Vader: werkt 5 dagen in de week van 's ochtends tot 's avonds laat
Moeder: werkt 4 dagen in de week van 's ochtends tot 's avonds laat
Kind 1: gaat naar school op maandag, woensdag, vrijdag
kind 2: gaat naar pre-school op dinsdag en donderdag
Nanny 1: dit is oma en komt overdag op dinsdag en vrijdag
Nanny 2: komt overdag op maandag en donderdag
Nanny 3: Valt in op de dagen dat één van de andere nanny's niet kan
Au pair: That's me!
Nou zullen veel van jullie vast denken waarom hebben ze jou nodig als er al zoveel mensen zijn?? Mijn werktijden zijn vooral 's ochtends wanneer de kinderen wakker worden zorgen dat ze ontbijt krijgen, lunchtrommeltjes klaarmaken, helpen met aankleden en bij het ene kind blijven wanneer het andere kind naar school wordt gebracht. Overdag is er dan de Nanny die werkt tot 17:30 waarna ik het weer van haar overneem en de kids in bad doe en in bed stop en wacht tot ouders weer thuis komen van werk (rond 20:00). En zo is het ook elke dag weer kijken hoe de dag loopt en waar ik eventueel bij kan springen om de nanny te helpen.
Kunnen jullie het nog volgen? laten we dan beginnen met de eerste week haha!
Zoals in het vorige verhaaltje is moeder zondag weg gegaan voor werk tot en met donderdagavond. Niet alleen moeder was weg maar ook nanny 2 was met vakantie waardoor nanny 3 haar dagen overnam.
Geen probleem zou je denken (hier kom ik later op terug). Ohja en nanny 1 ging donderdag met vakantie dus ze heeft mij gevraagd haar vrijdag over te nemen. Dat betekend een werkdag van 12 uur maar
dat gaan we doen!
Maandag: Het is even een beetje zoeken 's ochtends naar wat precies mijn taken zijn maar probeer zoveel mogelijk te helpen met ontbijt, aankleden en lunch voor te bereiden. Nanny 3 komt en ze verteld me hoe de dag er uit zal zien. Ze zou het fijn vinden als ik om 14:00 thuis zou zijn om een handje te helpen. 'S ochtends heb ik een koffiedate met Courtney, een au pair van vrienden van mijn host familie. Vanaf het eerste moment kunnen we het al super goed met elkaar vinden en maken al meteen allerlei plannen wat we kunnen gaan doen de aankomende maanden. Terug naar huis om nanny 3 te helpen tot ze naar huis gaat en daarna de kinderen in bad gedaan en naar bed gebracht. Nog even een verhaaltje uit het Jip en Janneke boek uit Nederland en dan is het echt tijd om te slapen.
Dinsdag: De wekker gaat dus elke dag om 6:45 wat nog best heftig is als de kinderen al vol aan zijn en klaar voor de dag. Voor mensen die mij kennen in de ochtend, ik heb gewoon even wat tijd nodig. Laat mij maar lekker even mijn gang gaan ik praat zo wel met je . Nanny 1 komt vandaag, ik overleg met haar dat Courtney me heeft uitgenodigd om met haar mee te gaan naar de Botanical Gardens (een soort central park van New York) om daar koffie te drinken met twee andere au pairs die ze heeft ontmoet. Ze vind dit een goed idee en ik hoef pas om 17:00 thuis te zijn! De lente begint te komen want het is heeeerlijk weer vandaag. Ik rij eerst naar Courtney haar huis en vanuit daar gaan we lopend verder. Dit is nogal een tocht maar het is lekker weer en we kletsen gezellig over van alles en nog wat. Aangekomen bij de Botanical Gardens ontmoeten we daar de andere twee au pairs en zoeken een fijn plekje uit in het park met over de bomen de hoge gebouwen van het CBD van Melbourne. Na hier even te hebben gezeten is het tijd om verder te gaan. De andere twee au pairs moeten helaas terug naar huis en Courtney neemt mij verder mee op ontdekkingsreis naar een geschiedenis museum (super interessant allemaal maar dit laten we wel aan de Australiërs over want de Nederlandse geschiedenis is me al moeilijk genoeg). Maar je kan wel helemaal omhoog lopen waar je een waanzinnig mooi uitzicht hebt op Melbourne en de Botanical Garden!! Ja het leven is goed.
Ga zo verder mijn volgende verhaal, mijn parkeertijd zit erop. Op veel plekken kan je hier gratis parkeren maar dit is vaak voor 1 of 2 uur. Mijn 2 uur zit er helaas alweer op dus op naar een ander plekje.
Tot zo!
Joejoe
Daar zijn we dan!!
Daar zijn we dan! Down under in het mooie Australië
Ik heb eigenlijk geen idee hoe ik dit ga doen en hoe je zoiets moet beginnen maar probeer er maar het beste van te maken. I am not a blogger you know.. Ook heb ik geen idee wanneer ik precies een nieuw verhaal er op zal zetten maar wil dit wel wekelijks proberen! Maar goed allemaal leuk en aardig laten we eens beginnen!
5 september was dan de grote dag! Redelijk goed geslapen maar natuurlijk wel vroeg wakker. In de ochtend lekker rustig aan gedaan en de laatste spulletjes in de koffer gepakt. Om 15:00 in de auto richting Hengelo station om daar samen met mijn lieve papa en mama de trein te pakken naar Schiphol. We hadden geen overstap dus het was een kwestie van instappen en uitstappen zou je denken. Nou dat liep alleen even wat anders dan gepland.. Aangekomen in Amersfoort bleef de trein toch net iets langer staan dan nodig was en kreeg ik al lichtelijk de zenuwen. Nog geen 2 minuten later werd er omgeroepen dat er een overgangsstoring was en het nog niet duidelijk was hoe lang dit zou duren. Nou waren we natuurlijk ruim op tijd maar toch NS WAT DOE JE ME AAN! De dag voor vertrek kwam Julian nog even langs en grapten we nog dat als we ergens stil kwamen te staan we hem konden bellen en dat hij vanuit zijn werk ons verder zou brengen. Let's just say that karma is a bitch.. Stonden we dan met ons goede gedrag in Amersfoort. Papa en mama nog rustig maar bij mij begonnen alle alarmbellen al af te gaan. Kwartier later werd er omgeroepen dat de trein toch echt niet verder kon en ze ook niet wisten hoe lang dit zou duren. Meteen Julian gebeld en als de held die hij is sprong hij meteen in zijn auto om ons op te halen. Nou zou je denken dat alle problemen opgelost zijn. Maar nee! Want dan hebben we in Nederland nog het fenomeen FILE. Ja en die konden we ook nog wel gebruiken toch?! Andere weg kunnen vinden en uiteindelijk op tijd op Schiphol.
Op Schiphol gewacht tot Daniek er was en nog even koffie gedronken want eten kreeg ik niet meer weg (zenuwen ja). Afscheid nemen is natuurlijk altijd helemaal kut. Nog een kus hier nog een laatste knuffel daar en toen was het dan echt tijd om de roltrap op te gaan op weg naar het vliegtuig. Aangekomen bij de douane controle stond daar een hele lieve vrouw die vroeg waar mijn reis heen ging. Toen ik vertelde van mijn plan gooide ze daar even bovenop dat het allemaal heel gevaarlijk was en ik heel goed moest uitkijken. En dat met mijn tranen nog in mijn ogen omdat ik nog geen minuut daarvoor afscheid heb genomen van mijn familie. Jaa dankjewel dat is nou echt net wat ik nodig heb mevrouw .
Aangekomen bij de gate nog even wachten tot we het vliegtuig in konden. Ohja bij het inchecken van mijn koffer kreeg ik zomaar een nieuwe stoel bij de nooduitgang met niemand voor mij (zijn de lange benen toch nog ergens goed voor!). Eenmaal in het vliegtuig zoeken naar je plekje en natuurlijk meteen even inventariseren welke films ze hebben om daarna een lijst in je hoofd te maken met welke je wanneer zal gaan kijken. Want ja je moet toch iets doen. Eerste film gekeken (I feel pretty) en dat is me gelukt tot de laatste 20 minuten en ik in slaap viel en vier uur later wakker werd. GOALS. Nog even en de eerste vlucht zat er alweer op. En dan, de overstap in Dubai. Hier zag ik toch wel een beeeetje tegenop aangezien het zoo groot is dat je met ondergrondse treintjes naar een andere gate moet. Oké Maudi, rustig blijven, goed kijken, vooral goed lezen en dan kom je er. Nou en dat ging allemaal goed! Aangekomen bij de gate stonden daar niet één maar twee vluchten op. Meteen weer lichtelijke paniek. Dan maar even vragen voor de zekerheid. Ik was goed maar de vlucht zou nog een stop maken in Singapore. Mmh naja oké prima. Gelukkig was ik niet de enige die er niets van snapte want daarna vroeg een vrouw aan mij of ze wel goed zat. Jazeker mevrouw! Tijd voor vlucht nummer twee. Helaas niet meer de vele beenruimte maar hey het is een mooi vliegtuig dus het is prima! Ook deze keer weer film gekeken en in slaap gevallen bij het einde. Ook deze keer weer 3 uur later wakker. Dat is toch wel even lekker hoor. Voordat ik het wist was het alweer tijd voor de stop in Singapore. Daar was het uitstappen, een uurtje wachten en weer instappen. Klaar voor de laatste vlucht. Snel nog even een berichtje naar mijn hostfamily dat het niet lang meer zou duren!
In het vliegtuig klaar voor de derde vlucht was er wat aan de hand met het stel naast me. Ik kreeg iets mee over een upgrade. Oké oké dat klinkt goed. Na wat stewardessen die langs kwamen en wat informatie over hoeveel deze mensen moesten neerleggen voor hun upgrade gingen ze net voor het opstijgen weg. Fijne vlucht en bedankt voor al deze ruimte!! Drie stoelen voor Maudi jawel! Helaas kwam er nog wel een andere meneer bij zitten maar goed alsnog 2 stoelen. Deze vlucht iets minder goed in slaap kunnen komen want ja het kwam nou wel heel dichtbij allemaal.
8:00 aankomst in Melbourne. Precies op tijd, niets aan de hand. Totdat we met bussen naar het vliegveld gebracht moesten worden en er maar één uitgang was enn ik ook nog helemaal achterin zat. Dat wilde dus zeggen dat eerst de hele bovenverdieping mocht en daarna gewoon van voor naar achter. Uur later aangekomen op het vliegveld. Door de douane zonder probleem en toen was het wachten op de koffer. Toch altijd een spannend moment of die wel goed is meegekomen. Na vijf minuten wachten zag ik hem aankomen. Wat een opluchting!! Berichtje gestuurd naar oma die me kwam ophalen waar ik stond. Daar kwam ze aanlopen/rennen met Johnny (jongetje van 2) op haar arm. Ze vloog me meteen om de hals wat meteen alle spanning van mij af nam. Meteen doorgegaan naar de auto op naar huis. Daar even opgefrist en naar het park gegaan en door de buurt gelopen. Na het park even wat gegeten en naar de school van Camilla (meisje van 4) om haar daar op te halen. Ook hier weer een heel leuk ontvangst van haar en ze vloog me ook meteen in mijn armen. Daarna even naar een ander park gegaan om vervolgens naar huis te gaan en te wachten tot Alex (vader) thuis zou komen van werk met pizza. Lekker pizza gegeten en daarna gingen de kids naar bed. Nog even op de bank gezeten en gewacht tot Kate (moeder) thuis kwam van werk want ze moest overwerken. Toen ik ook kennis had gemaakt met haar en we gezellig op de bank gekletst hadden met elkaar lekker naar mijn bed gegaan voor mijn eerste nacht in Melbourne. Binnen twee seconden sliep ik.
Zaterdag 8 september: Mijn allereerste volle dag in Malvern, Melbourne. Samen met mijn host family gaan ontbijten bij een caféejte hier in de buurt. Super lekker! Daarna even naar een park gegaan om ook de hond uit te laten. Na het park op weg naar een shoppingmall om een simkaart te halen voor mijn telefoon. Ik heb nog nooit in mijn leven een winkelcentrum gezien als deze. Je kan je daar een heel weekend vermaken!? Toen dat ook geregeld was zijn we naar de film gegaan. Winnie the poeh! Na de bioscoop even weer wakker worden in een park en daarna hapje gaan eten bij de japanner. Vroeg naar bed gegaan om vandaag mijn koffer uit te pakken en mijn kamer beetje in te richten ennn uit te slapen. Nou was klaarwakker tot 2 uur.. heerlijk! Wel kunnen slapen tot 10 uur. Mijn host family was naar het vliegveld geweest om Kate weg te brengen voor een paar dagen werken in Alice springs. Vader en kids ook het huis uit wat voor mij wel even fijn was om me echt even te settelen hier. Gelukkig ben ik niet helemaal alleen en heb ik Luigi (de hond) nog hier. Die zo maar even gaan uitlaten en tegelijkertijd de buurt een beetje verkennen.
Aankomende week mijn eerste werkweek. Ik ben benieuwd! Hou jullie op de hoogte.
Joejoe
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Maudi
