23 januari, Happy new year guys! Of is het daar al te laat voor?

Ik kan niet omschrijven hoe snel de afgelopen zes weken zijn gegaan.. Sorry oma voor het lange wachten maar hier is dan eindelijk weer een nieuw verhaal!!

Op donderdag 20 december ben ik samen met mijn host family naar Hobart/Tasmania gevlogen voor de vakantie. De vader van mijn host mom woont hier en voor kerst was er een grote lunch georganiseerd voor de hele familie. Die vrijdag moesten mijn host parents nog wat werk doen voordat de vakantie echt kon beginnen. Ik ben met de kids naar een park gegaan. Na het park de auto vol gepakt, host dad opgehaald van zijn kantoor en door gereden naar ‘Coles bay’. Hier stond een huis van de opa en oma van mijn host mom midden in een national park. Aka de kangeroes kwamen langs je huis voorbij huppelen om even gedag te zeggen. Die zaterdag (22 december) ben ik in mijn eentje naar een uitzichtpunt gelopen waar je ‘wineglass bay’ kon zien. Echt prachtig!! Dit was goed te doen en het uitzicht was dan ook super mooi! Daarna de 384908 (oke ik weet niet precies hoeveel maar het waren er heel wat) trappen naar beneden gelopen om ook even het strand op te gaan van wineglass bay. De heenweg naar het strand was makkelijk want dat was de trap af. Maar de terugweg.. Oei oei dat was een goede workout kan ik je vertellen! Daarna even op de kinderen gepast. Het huis lag aan het strand dus makkelijker kan het niet. Rest van de dag ook daar op het strand geweest. Mijn host mom vertelde me dat ze hier ook altijd als klein meisje kwam en dat ze altijd een duik in het koude water namen na een hike. En ja tradities kan je niet zomaar verbreken, dus hup de bikini aan en een duik in het koude, hele koude, water. Zondag (23 december) heb ik na weet ik hoeveel weken kunnen uitslapen tot half 10. En dat voelde toch wel zo goed haha. Mijn host family was die ochtend een wandeling aan het maken dus ben ik mijn ochtend rustig begonnen met een boekje aan het strand. Die middag zou ik samen met mijn host mom de Mount Amos beklimmen. De ochtend lekker aan het strand gelegen en wat gezwommen met zijn allen. Ook waren er kleine kano’s en dan voel je je toch weer een beetje kind als je merkt hoeveel plezier je daar mee kan hebben. Het water was super helder dus dacht misschien zie ik wel wat mooie vissen. Iets meer naar het dieper gepaddeld totdat het toch behoorlijk zwart onder mij werd door alle planten. Stiekem toch een beetje kijken of ik wat zag totdat ik een grote zwarte vlek zag bewegen. Een rog!! Het enige wat ik dacht was omg please laat me niet omvallen in deze kano (het was een kinderkano en behoorlijk onstabiel). Maar geen zorgen mensen ik heb het overleeft. Om 1:00 pm klaar om de Mount Amos te beklimmen. Ik was er klaar voor, petje op, sneakers aan, sportoutfit en mijn waterfles. Ja uhm nee die konden we niet mee nemen want ik had mijn handen nodig om te klimmen. Hoezo dacht ik. Dat zal vast wel meevallen toch? Misschien dat ik soms mijn handen nodig heb om niet mijn evenwicht te verliezen maar echt klimmen zal het toch wel niet zijn?? Nou. Dat was het wel. En niet zo’n klein beetje ook. Aantal keer toch wel even gedacht van het is nu geen tijd om te stoppen met lopen want dan glij je naar beneden en god mag weten hoe je er dan uit komt te zien.. Maar hey we hebben het gehaald! En het uitzicht was adembenemend mooi!! En dan zit je daar. Op de top van Amos. En dan is het tijd om weer naar beneden te gaan.. en dat was misschien nog wel enger. Veel stukken waren heel glad dus letterlijk zittend naar beneden gegleden en proberen af te remmen met handen en voeten. Wat een avontuur. In 2,5 uur heen en terug voelde toch wel als een prestatie aangezien op het bordje stond dat de tocht 3 tot 5 uur zou duren. Bij thuiskomst uiteraard een duik in het koude water genomen. Maandag (24 december) terug gereden naar Hobart waar de voorbereidingen voor de kerstlunch in volle gang waren. Hier alles weer uitgepakt en verder rustige dag gehad. Wortels en melk voor de open haard gelegd voor de kerstman en zijn rendieren en snel slapen.

1^ste kerstdag:
Beetje uitgeslapen en klaargemaakt voor de dag. Eerst hadden we een ontbijt in een hotel met de rest van de familie en waar de cadeautjes aan elkaar gegeven werden. Dit was toch wel een bijzondere dag zo zonder je eigen familie maar wetende dat je nu ook bij deze familie hoort. Dit voelde heel bijzonder! ’s Ochtends heb ik tegen mezelf gezegd dat ik niet zou gaan huilen want het was een mooie dag maar toen ik ook een cadeautje kreeg van mijn host family en ze me vertelde hoe speciaal ik voor hun was kwamen de tranen toch wel. Missie mislukt haha. Gelukkig waren het tranen van geluk en besefte ik me weer hoe dankbaar ik ben voor het aangrijpen van deze kans en dat ik daar bij hun kerst mocht vieren. Na het ontbijt weer naar het huis gegaan en daar gewacht tot de rest van de familie kwam voor de lunch. Tasmanië staat bekend om het vele eten van vis en dat stond dan ook op het menu. Oesters, kreeft en garnalen. Nou heeft deze meid nog nooit in haar leven een oester of kreeft gehad dus was ik lichtelijk zenuwachtig dat ik, wanneer ik een oester zou proeven, dit netjes gezegd niet zo lekker zou vinden (AKWARD). Maar dit ging allemaal beter dan verwacht, sterker nog het was echt super lekker!! Zelfs nog even een kreeft in de pan gegooid. Na de lunch bleven we alleen nog over met het gezin van mijn host mom en kon het feest echt beginnen. De kinderen lagen in bed, iedereen was blij dat alles goed was gegaan de hele dag dus was het tijd voor wijn, een kampvuur en muziek. Denk dat de buren wat minder blij waren met dit gratis concert maargoed hè het is kerst.

2^de kerstdag/Boxing day:
Iedereen was lichtelijk brak en samen hebben we geholpen om alle troep van de dag ervoor op te ruimen. Daarna in de auto gestapt en op weg naar onze volgende bestemming garden island greek. Ook een prachtige plek aan het water. Dit huis was het tweede huis van de vader van mijn host mom. Ook hier was dezelfde traditie dat er elke dag een duik in het water genomen moest worden. Deze dagen hebben we rustig aan gedaan en voelde het echt als vakantie. De vader en stiefmoeder van mijn host mom en de ouders van mijn host dad kwamen daar ook nog langs wat super gezellig was! zondag (30 december) terug gereden naar Hobart want ik zou die avond terug vliegen voor oud en nieuw. In Hobart was er een ‘festival’ gaande met veel eten en als hoogtepunt de zeilboten die hier hun eindpunt hadden van de ‘Sydney to Hobart yacht race’. Hier de hele dag beetje rondgehangen en einde van de dag naar het vliegveld om terug te gaan naar Melbourne!

Mijn laatste dag van het jaar rustig doorgebracht in het zwembad in de tuin. Courtney was met haar family in de Gold coast dus helaas konden wij niets samen doen. Hele dag lekker in het zonnetje gelegen en ’s avonds naar een huisfeestje geweest. Ja het was leuk maar ik miste toch wel het gezellig samen zijn met vriendinnen in een tent bij het carbid schieten..

1 januari, Eerste dag van het nieuwe jaar. Ja en wat is een Nederlandse traditie?? JUIST, de Nieuwjaars duik! (klein geheimpje, ik heb dit zelf nog nooit gedaan want ja opzich is het best wel koud altijd op 1 januari in Nederland maar hier in Australië..) Op naar het strand samen met een Nederlandse jongen waar ze een Nieuwjaars duik georganiseerd hadden. We wisten niet zo goed waar het was totdat ik een waas van unox mutsen zag. Dat moest het wel zijn!! Samen met een paar honderd Nederlanders een duik genomen en daarna door naar een feestje met Nederlandse muziek. Wat een feest en een leuke manier om het nieuwe jaar te beginnen. Volgende dag vroeg uit bed en naar mijn host family in Sorrento gereden. Daar hebben ze een vakantiehuis en we zouden daar de aankomende twee weken verblijven. Dit voelde ook echt als vakantie en de dagen vlogen dan ook voorbij. Wanneer mijn host parents uit wilden voor een workout was ik bij de kinderen en daarna was ik vrij om te doen wat ik zelf wilde. Aan het einde van deze twee weken stond de Portsea Polo gepland. Ik zou die hele dag op de kinderen passen totdat mijn host mom me vertelde dat het misschien ook wel leuk was voor mij om daar heen te gaan. Zolang ik andere oppas kon regelen en misschien nog wel belangrijker een kaartje was ik vrij om te gaan. Iedereen opgetrommeld om te helpen voor kaartjes en oppas want zoiets hoef je geen tweede keer te zeggen. Twee dagen later hadden we alles geregeld en stonden we zaterdagmorgen om 10 uur op een boot met champagne in ons hand op weg naar de polo.. of we veel van de polo hebben gezien? Uhm tja de mensen waren gewoon te gezellig zou ik maar zeggen!

Na dit weekend was het tijd om weer terug naar Melbourne te gaan. Maar niet voor lang want dat weekend erop ben ik vier dagen naar Sydney geweest met Courtney.

We verbleven bij vrienden die op drie minuten lopen van Bondi Beach woonden, aka perfecte locatie! Vrijdag hele dag aan het strand gelegen in de zon. Helaas waren de rest van de dagen behoorlijk bewolkt maar gaf dat wel de mogelijkheid om dingen te ondernemen. Zaterdag zijn we naar het museum geweest wat super leuk was. In mijn hoofd bleef ik me maar afvragen waarom ik niet beter opgelet heb tijdens mijn kunst en cultuur lessen op de middelbare school.. Na het museum naar oprah house gelopen en daar drankje gedaan. ’s Avonds met een aantal vrienden uiteten geweest en daarna de club in. Jullie kunnen vast wel raden wat er die zondag aan de hand was. Juist, iedereen was brak. Toch naar het strand gegaan om een verfrissende duik te nemen en de rest van de dag vrij weinig gedaan. Maandag was onze laatste dag daar en we hadden de wekker vroeg gezet om van bondi beach naar brote beach te lopen wat een hele mooie route is. zo gezegd zo gedaan. Later die dag ben ik nog gaan zwemmen in het welbekende iceberg zwembad en was het zo weer tijd om de koffer te pakken, in de auto naar het vliegveld.

Terug naar het normale leven.

Deze week zijn de scholen weer begonnen en is alles weer zoals het was. Of eigenlijk.. Elke dag is weer anders hier wat maakt dat ik me nog steeds heel erg vermaak!!

Joejoe