Weer een verhaal want anders wordt het misschien wel heel lang en saai zo allemaal achter elkaar.

Dus ja weekend. In Sorrento met de hele familie en de hond. Het is zaterdag dus ik doe mijn best om uit te slapen. Om 9:00 uur natuurlijk al klaar wakker na een hele week 6:45 maar ik vertik het om al uit bed te gaan en blijf nog lekker liggen tot 10:30. Het is stil in het huis. Dat betekent dat de rest al weg is voor ontbijt of naar een park. Het regent. Mmh hopelijk wordt het straks droog en kan ik op pad. Ik kijk op mijn telefoon om te kijken wat het weer is voor vandaag. Dan zie ik staan gevoelstemperatuur 7 graden. HA HA HA goede grap. Nee dit is geen grap. Ja ik heb geen jas mee want ik het zou lente worden en zomer daarom ben ik deze tijd weg gegaan uit Nederland. Krijgen we dit. Nou alle truien maar aan die ik mee heb en op weg naar een ontbijt tentje in de ‘main street’ waar meer winkeltjes zitten. Sorrento is een klein plaatsje met niet heel veel te doen. Perfecte plek om tot rust te komen. Daar ga ik dan. Een shirt, truitje, trui, trui en spijkerjas zouden me wel warm houden vandaag. Maar die winddddd. Eerst maar even ontbijten en kijken wat we hierna gaan doen. Ik besluit om mijn nagels te laten doen aangezien er veel regen zit aan te komen en ik vind dat ik dat wel verdiend heb na mijn eerste werkweek. Nageltjes weer mooi en ik struim een beetje rond tussen de winkeltjes. Ik zie een sjaal hangen in de sale en besluit dat ik geen kou meer wil lijden en zonder twijfel loop ik naar de kassa en doe de heerlijke warme sjaal goed om. Dat is beter.
Veel beter. Mijn host family heeft me als tip gegeven om naar Diamond bay te gaan om de mooie zee te zien. Weer lang leve google maps en vol vertrouwen loop ik die kant op. Het zou ongeveer een halfuurtje lopen zijn. Prima, daar doen we het voor. Ik loop en loop en volgens google moet ik er bijna zijn. Totdat de weg in een keer stop. Uhm hallo? Op de achtergrond hoor ik google praten, ga rechtdoor. Ja lieve google er is geen rechtdoor want de weg stopt er mee. Wat nu. Ik kon de zee al horen en moest en zal het zien ook. Heel eind weer terug gelopen en een andere weg gezocht. In totaal het dubbele er over gedaan om er te komen maar het was het allemaal waard. Lopend over het heuveltje naar het uitkijkpunt hoor ik de zee en voel ik de kracht van de wind steeds sterker worden. Het is echt prachtig om te zien en moet hier dan ook wat foto’s van hebben natuurlijk. Met twee handen hou ik mijn telefoon vast want ik ben veel te bang dat die uit mijn handen vliegt en nooit meer terug ga vinden. met de wind (en vooral het zand) in mijn haar probeer ik wat mooie foto’s te maken en ook de grote camera moet er aan gaan geloven. Al mijn geleerde theorie kan hier nu in de praktijk toegepast worden. Beoordeel zelf (niet te streng zijn ik ben een beginneling en vooral nog lerende).

De lucht is behoorlijk donker en ben een beetje bang dat het in een keer los gaat barsten met regen en onweer en ik hier als een soort expeditie robinson moet zien te overleven want tijdens mijn tocht hier naartoe ben ik maar liefs twee mensen tegen gekomen die ook alweer weg zijn. Het gaat goed en op het moment dat ik weg wil komt de zon er ook nog door!! Echt zo mooi en bijzonder om te zien, die vredige zon over de sterke en hoge golven van moeder natuur. Ik kan hier nog wel uren naar kijken maar zie een paar grote vogels in de lucht en besluit dat ik per direct ga vertrekken voordat ik nog wordt aangevallen ofzo. Je weet maar nooit in een vreemd land haha. Op de terugweg wordt het steeds donkerder en hoop ik zo dat het droog blijft want het is nog 25 minuten lopen. Helaas. Het begint te regenen, gelukkig komt daar mijn host dad om me te redden uit de regen en vind me een held dat ik met dit weer naar het strand ben wezen kijken haha. Met al het zand in mijn haar en mijn handen die er bijna af vriezen van de kou weer op weg naar huis waar heerlijk de kachel al aan staat. Een rustig avondje film kijken met mijn host mom en dad totdat ze met het fantastische idee komen dat ik morgenochtend wel mee kan doen met hun personal trainer die komt. Om 8:00. Op zondag. Ik wil me ook niet laten kennen en besluit het maar gewoon te doen. De laatste keer dat ik gesport heb is ook alweer 2 weken geleden dus het zal me vast goed doen.

Zondagochtend 7:30. Waarom had ik ook alweer ja gezegd????? Pff het is koud, en vroeg, en koud. Met goede tegenzin zet ik me er toch overheen en neem een klein ontbijtje met een glaasje water om wakker te worden. De personal trainer komt stipt op tijd en we worden meteen aan het werk gezet. Beetje rennen, wat springtouwen en squats ben ik al behoorlijk kapot en is dit nog maar de warming up. Het scheelt dat de rest het ook niet gemakkelijk heeft haha. Daarna een aantal rondes met boksen, rennen en squads. Nog wat buikspier oefeningen en het zit er alweer bijna op. Naderhand voelt het dan toch wel lekker. Allemaal even snel douchen en dan op weg voor ontbijt. Na het ontbijt naar een park voor de kids en moeten we eigenlijk alweer bijna naar huis want mijn host mom heeft een belangrijk telefoontje wat ze moet plegen voor haar werk. We pakken de auto weer in en gaan nog even lunchen bij een tentje voordat we onze weg verder naar huis voortzetten. Thuis help ik met de spullen uit de pakken en ga ik naar mijn kamer om eindelijk expeditie robinson terug te kunnen kijken. Ik heb om 19:00 bij Courtney afgesproken om samen het weekend af te sluiten en we besluiten om een wijntje te gaan drinken en wat plannen op papier te zetten voor de aankomende maanden. Er komen een aantal leuke en mooie dingen aan!!! Maar daar later meer over. De week gaat bijna weer beginnen en gelukkig is, als het goed is, aankomende week alles zoals het hoort. We gaan het zien. Tot snel!

Joejoe