au pair in Australië

Moeilijk momentje

Story time!!

En ja dat is alweer een tijdje geleden. 5 weken om precies te zijn. Oeps.. er is dan ook zoveel gebeurt. En ik moet daarbij eerlijk zeggen dat, omdat er zoveel is gebeurt, ik ook even goed de tijd wilde nemen om dit allemaal in een verhaal te zetten. Dus hier zijn we dan. In mijn favoriete cafeetje met een wiebelende tafel (want die zoek ik op de één of andere manier altijd op vraag me niet hoe), en een kopje thee ready voor het typen van een nieuw verhaal.
In het vorige verhaal heb ik het gehad over alle avonturen in Byron bay. Daarna was het weer even tijd voor het 'normale' leven bestaande uit de wekker om 6:45, werken, sporten, koffie drinken, boodschappen doen, werken en slapen.
Zoals vele verhalen en avonturen gaan is het niet altijd alleen maar leuk en gezellig maar zitten er ook vaak moeilijke momenten en/of situaties bij. Zo ook bij mij..
Op zaterdag 20 oktober werd ik wakker met het bericht dat mijn allerliefste opa op 87 jarige leeftijd in liefde en vrede overleden is. Ja en dan zit je echt even aan de andere kant van de wereld en is dat toch wel heel ver weg van huis.. Dit allemaal was ontzettend emotioneel en moeilijk maar ben ik mij ook bewust geworden van de lieve mensen die ik hier om mij heen heb. Zo stond Courtney meteen in mijn huis om me te troosten en ook mijn host-family was er voor mij. Ze hadden dan ook nog net geen vliegticket voor me geboekt zodat ik even een weekje terug kon als ik dat graag wilde. Super super lief en daar ben ik ze ook zo ontzettend dankbaar voor allemaal . Ik heb er voor gekozen om toch hier te blijven met de gedachte dat ik het misschien wel te moeilijk zou krijgen om nog een keer afscheid te moeten nemen van iedereen (geloof mij, alleen op een vliegveld lopen met traanogen is niet echt een pretje ) . Gelukkig leven we in 2018 en is er veel mogelijk met technologie. Zo hebben we samen een manier bedacht zodat ik op de een of andere manier toch nog bij het afscheid kon zijn. Ik heb een filmpje opgenomen voor mijn lieve opa waarin ik hem bedank voor alle mooie herinneringen die ik van hem heb en hoe erg ik hem ga missen. Daarnaast kon ik de afscheidsdienst live volgen wat ik super bijzonder vond. Dit was heel emotioneel maar ik ben zo 'blij' dat dit mogelijk was! En oma ik weet dat je dit leest en ik wil even zeggen dat ik super veel van je hou en ik ontzettend trots op je ben . Daarnaast wil ik ook mijn lieve vriendinnetjes een dikke knuffel geven vanuit hier die bij het condoleren zijn geweest!!! YOU GUYS ARE THE BEST!

Dus ja die zaterdagochtend gaat zeker niet de boeken in als leuk en gezellig. Later die dag stond het concert van Kygo gepland en na een goed gesprek met thuis waren we tot de conclusie gekomen dat ik daar maar goed moest proosten op de liefste opa! En dat hebben we gedaan!!

Samen met Courtney (ofcourse wie anders ) gingen we ons klaarmaken en ze was dan ook de perfecte persoon om me op dat moment op te vrolijken en alles even te vergeten. Voordat we naar het concert zouden gaan zouden we nog snel even gaan eten bij de Mexicaan. Ja totdat we dus in tijdnood kwamen (dachten we). Op internet stond dat het om 6 uur zou beginnen met het voorprogramma en dan om 7 uur het hoofdoptreden. Dat hadden we even verkeerd maar dat wisten we op dat moment nog even niet haha. Dus snel een uber besteld die ons naar de locatie zou brengen. Kwamen we daar om 6:45 aan rennen naar binnen om nog snel drinken te halen voordat de opening begon want ja dat wil je niet missen. Het was buiten in een park maar dat was nog best een stukje rennen. Goed voor de conditie zullen we maar zeggen. 7:00 uur geen kygo, 7:30 geen kygo, 7:45 geen kygo.. dit was wel een beetje vreemd. Wij vragen aan mensen om ons hoe laat het nou begint want we snappen er niets meer van. Bleek dat het pas om 8:30 begon wisten wij veel. Maar goed we hadden in ieder geval wel onze drankjes en een goed plekje. En wat was het leuk!! En wat ging de tijd snel voorbij! Gelukkig hebben we de foto's nog haha. Zondag brak dag want ja we waren allebei goed brak.

Die week erop ging het 'gewone leven' weer verder en werd er weer gewerkt en gesport. Wel had ik nog een leuk uitje staan met Sue, één van de nanny's van het gezin. Ze voelt een beetje als mijn oma hier en ze is echt super lief en gezellig! Ze wilde me graag een dagje mee nemen om meer van Melbourne te laten zien dan de stad en Malvern (het gebied waar ik in woon). Dus die ochtend eerst nog even gewerkt en om 10:00 op weg naar de Yarra valley wat bekend staat om zijn wijngaarden. Nou tegen wijn zeg ik geen nee natuurlijk! Eerst naar een wijnproeverij gegaan in een super mooi gebied, daarna doorgereden naar een soort kaasboerderij om af te sluiten bij een andere wijnproeverij. Na deze bezoekjes zaten we te picknicken tussen de buitenlucht en kwam ik tot de conclusie dat ik in al die weken hier nog geen enkele kangoeroe of koala heb gezien. Ernstig. Dat kan natuurlijk niet zei Sue dus binnen één seconden zaten we in de auto om naar een sanctuary te rijden in de buurt. Voor mensen die niet weten wat een sanctuary is, het is een soort dierentuin waar de dieren in een veel betere leefomstandigheid hun leven doorbrengen. Daarmee bedoel ik dat de Kangeroeroes niet achter een hek zitten maar er alleen maar een stuk touw is wat ze gescheiden houdt van de mensen. Ik schrok me dan ook dood toen er een kangoeroe even het pad kwam oversteken om naar een ander gedeelte te springen. Maar dames en heren ik heb ze gezien hoor!! Kangoeroe: CHECK, koala: CHECK! En natuurlijk nog veel meer mooie dieren voordat we die vergeten! Wat een leuke dag was dit!

Dat weekend had ik niet zoveel plannen en Courtney ook niet. Mijn host-family bleef dat weekend thuis wat voor mij een reden was om dat niet te zijn haha (I love them but a weekend without kids is great). Zaterdag gingen Courtney en ik beginnen aan onze eerste echte hike hier genaamd 'the 1000 steps'. Wat letterlijk bestond uit 1000 traptreden. Aan het begin stond een tijd hoe lang je er over zou doen. Als echte topatleet was Courtney het daar niet mee eens en begon te sprinten. Ik als niet topatleet probeerde haar te volgen maar had me er na 100 treden wel bij neergelegd dat ik haar bovenaan wel weer zou zien. En het is zo oneerlijk haha, laat mij maar een aantal kilometer zwemmen, geen probleem. Maar lopen.. Moet je je voorstellen dat je hoofd eruit ziet als een tomaat, je ademhaling zo zwaar is als maar kan en diegene waar je mee bent springend en dansend die trap op gaat. Juist ja, niet echt helpend. Eenmaal boven hadden we een spectaculair uitzicht verwacht want ja je hebt net 1000 treden beklommen daar mag wel wat tegenover staan toch. Nou wat denk je.. Helemaal niets. Gewoon niets. Alleen bomen. Geen mooi uitzicht, geen mooi fotomomentje. Niets. Nou lekker dan. Sta je dan met je goede gedrag bovenaan. Wel weer een goede workout!! Terug naar huis en lekker eten besteld met als afsluiten een frozen yoghurt ijsje. Er waren een aantal vrienden in de stad die vroegen of we een drankje kwamen doen. Na lang overleg (want we wilden een rustig weekend) bedachten we ons dat het weinig kwaad kon om één drankje te doen. Dat drankje werden er iets meer en om 5:00 kwamen we thuis. Oeps. Die zondag had ik afgesproken met een Nederlandse au pair om in de stad te lunchen. Daar had ik in de ochtend nog niet zoveel zin in kan ik je vertellen haha. Maar goed we hebben er voor gekozen dus dit zijn de consequenties, dus hup snel onder de douche en klaarmaken voor een nieuwe dag. Toen ik in de stad was hadden ze (in totaal waren we met zijn 5en) bedacht om de Eureka tower op te gaan waarbij je een prachtig uitzicht hebt over de hele stad. Zo gezegd zo gedaan! En wat een prachtig uitzicht hadden we over de stad! Dat deed me weer even realiseren hoe gelukkig ik mijzelf mag prijzen dat ik hier mag zijn en dit avontuur aan het beleven ben!

En net als je denkt dat je daarna weer een 'normale' week tegemoet gaat heb je het mis. Maandagochtend was er lichte paniek in huize Koidl. De zondagavond was er een nieuwsbericht dat er een man overleden was aan een verkeerde airbag. Dezelfde airbag die in hun familie auto zat.. Ze hadden dan ook al een brief gekregen van de garage maar ze zouden gebeld worden voor een afspraak. Niet gebeurt. Omdat er waarschijnlijk een heleboel auto's waren met dit probleem waren ze bang dat het behoorlijk druk zou zijn bij de garage. Plan de campagne: Maudi jij brengt de auto naar de garage vandaag, jij bent jong en ziet er goed uit dus tegen jou zeggen ze vast geen nee. Uhm.. ja natuurlijk dat doen we even hahah. Dus hup snel mijn normale kleren aan (normaal loop ik er altijd bij in mn sportkleren of iets dergelijks want ja kids.. alles wordt vies of gaat kapot ) en hup in de auto naar de garage. Kan je je voorstellen dat ik als 22 jarige in een BMW X5 me lichtelijk ongemakkelijk voelde toen ik daar aan kwam met 'mijn' auto . Maar het is me gelukt! De auto zou diezelfde dag nog gemaakt worden en aan het einde van de dag kon ik hem weer ophalen. Top, Dankjewel!
In de tussentijd had ik nog een ander 'klusje' namelijk het uitzoeken van een nieuwe wasmachine. Ja, allemaal leuk en aardig maar als er iemand geen verstand heeft van een wasmachine ben ik het wel. Ik weet hoe ik moet wassen. Maar om nou een nieuwe uit te zoeken.. waar begin je.. Google natuurlijk. Zoeken en zoeken maar veel wijzer werd ik er niet van. Mijn plan was dan ook om dinsdag naar een winkel te gaan, informatie te vragen, dit doorgeven aan mijn host-parents en dan bestellen. Daar was mijn host-mom het niet helemaal mee eens. Zolang het een wasmachine was waarin je kasjmieren kleding mee kon wassen was het goed. Ik vertrouw je wel. Ja uh allemaal leuk en aardig maar zo'n wasmachine kost wel iets meer dan $100,- dus zo makkelijk was dat niet voor mij om een keuze te maken over iets wat behoorlijk wat geld kost om het maar zo te zeggen haha. Laten we maar eerst naar de winkel gaan. Samen met de verkoper uitgekomen op 2 wasmachines. Ik heb deze doorgestuurd naar mijn host-mom met een uitleg welke ik dacht dat beter was. Nog geen minuut later kreeg ik al bericht dat het goed was en ik die kon bestellen. Zo makkelijk kan het gaan mensen haha. Dag erna werd de wasmachine gebracht en was alles weer rustig in huize Koidl. De auto was weer veilig, de was kon weer gewassen worden, wat wil je nog meer?!

De volgende ervaring die ik met jullie wil delen gaat over de Melbourne cup week, de paardenraces. Maar Dat doe ik in een nieuw verhaal anders wordt het wel heel lang! Dus ik bestel nog een thee, neem een plaspauze en ga dan weer verder.

Joejoe


Reacties

Reacties

Jos

Dag mijn lieverd.
Heb je verhaal met een traan in mijn ogen gelezen. Zo mooi als jij dat allemaal omschrijft en echt uit je hart komt.
Blij dat je alles weer goed oppakt na die moeilijke momenten.
Enjoy Live!!!!
Hou van jou

Imke

Hee lieve Maudi,

Wat een mooie verhalen zet je hier op je blog, echt super om zo jou ervaringen over het mooie Australië te lezen!
Ik ben super trots op je hoe je dit allemaal doet!

Dikke kus van mij

Irma

Hai Maudi,
wat heb je mooi geschreven en wat fijn dat je zo op deze manier bij het afscheid van Opa kon zijn.
Wij met ons allen in Oldenzaal en jij in Australie. Oma kon zelfs nog iets tegen je zeggen zij vond dit erg mooi en emotioneel, techniek staat voor alles. In ons hart was je bij ons. Maudi geniet er nog van en Be Happy. Groetjes Theo en Irma Nathalie en Veronique en een poot van Buddy en Boeff

mamsie

Weer zo'n mooi verhaal. Opa zou super trots op je zijn over je mooie gedicht tijdens de crematie plechtigheid en al jou verhalen. Lang leve de techniek.
Oma was erg blij dat je weer een verhaaltje hebt geschreven. Ze moest wel een traantje weg pinken tijdens het lezen. Ontroerend.
Wens jou nog hele mooie maanden toe. Geniet ervan meissie en heel veel liefs uit Boeskoolstad XXXXXXXXXXXX

agnes

he maud
wat heb je weer een mooi verhaal geschreven,superleuk om jou zo te volgen.
het gevoel dat je toch dicht bij ons bent.we kijken al weer uit naar het volgende verhaal.

geniet lekker en niet te hard werken,haha



liefs uit losser

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active